Vertalen via plaatjes

Een leuke nieuwe manier van 'vertalen' bieden de mogelijkheden van het internet. Toen wij hier kwamen wonen was daar nog geen sprake van, maar ondertussen is er sprake van een heuse Poolse enclave in de stad. Onze Poolse vrienden hebben al een eigen kerk, winkels en....boodschappenlijstjes. Vermits ik geen vertaalprogramma met Pools als bron- of doeltaal kon vinden googelde ik een aantal zaken die ik regelmatig op Poolse boodschappenbriefjes tegenkwam via afbeeldingen zoeken. En zo ontdekte ik dat chleb brood is, en mleko melk. Ook weet ik nu dat wafelki wafeltjes zijn, dat uji een soort pap is en sos chinski een groentensaus.
www.geefonsheden.blogspot.com

Even de tuin in

We hebben dan naar ons contentement weliswaar zowel aan de voor- als de achterzijde van ons appartement een balkon, maar ik ben en blijf ook blij met de nabijheid van de hortus botanicus, de Kruidtuin. Tof om even te gaan zitten werken of lezen, en al helemaal als je bezig bent in een boek als Langs het tuinpad. Het is er heerlijk toeven. Voor de buurtbewoners is de Botanieken' Of zo'n beetje 'onze tuin'. Waande me er daarstraks eventjes in Huntingdonshire. Wat zijn de bijen en de hommels er toch lekker druk in de weer....

Een heerlijk boek

Werkelijk zalige lectuur biedt Langs het tuinpad van Beverley Nichols, een Engelse heer van stand die beschrijft hoe hij de tuin van zijn buitenhuis in Huntingdonshire geheel naar eigen inzicht inricht. Die woning verwierf hij zich, in de dertiger jaren van de vorige eeuw, trouwens op niet alledaagse wijze: "Ik kocht mijn buitenhuis door om middernacht een telegram te zenden naar Timboektoe. Ik bevond mij aan boord van de Mauretania en er stond een flinke storm. Het klinkt een beetje banaal maar waar. De boot stampte en slingerde, en ik bestudeerde aandachtig de krant." En daarin las Nichols dat een cottage in the country waaraan hij mooie herinneringen had te koop stond. Ik steek er veel uit op, ook voor onze eigen balkontuin. Wat je zoal moet zaaien om ook in putteke winter bloemen te hebben. Heb al een briefje waarop genoteerd staat wat we ons zoal aan moeten schaffen straks: acacia bayleyama, chimonanthus flagrans, hamamelis mollis, mimosa en winterakoniet bijvoorbeeld!

Kunstzinnige pater

Regelmatig surf ik rond op Cubra, de aantrekkelijke website die Ed Schilders en zijn mensen in de lucht houden. En dikwijls steek ik daar aardige dingen op. Zo had ik tot nu toe nog nooit van Frans Siemer gehoord, de man die op bijgaande foto uit moet kijken dat hij zijn pijp niet doormidden gutst. Franciscus Theodorus Lucien Maria Siemer (Gorinchem 1887-Tilburg 1966) trad in 1912 in bij de Fraters van Tilburg en werd in 1912 tot priester gewijd. Aanvankelijk was hij leraar Frans en aardrijkskunde en later Duits aan het Sint Odulphuslyceum. Maar hij was tevens een verdienstelijk beeldhouwer, decorbouwer, dichter, essayist, graficus, regisseur, schilder en uitgever. Op Cubra zijn twee reeksen zeer aantrekkelijke - aan het werk van Frans Masereel verwante - lino's van Siemer te zien. Zijn vriend Anton van Duinkerken besteedde in zijn boek Brabantse herinneringen (1964) veel aandacht aan Siemer. Dat moet ik er eens op naslaan. Dankzij Cubra in elk geval kunnen genieten van mooie reeksen van Siemers houtsneden:
http://www.cubra.nl/beeldendekunst/franssiemer/index.htm

Zonwaarts!

Een poosje terug plantten we zaadjes voor vergeet-me-nietjes. Pas toen we de hoop al op hadden gegeven daar ook maar enig effect van te zullen zien begon er heel voorzichtig wat groen de kop op te steken. Ondertussen staan ze in het voortuintje en groeien ze, zij het op hun elfendertigst. Nu kocht ik zaadjes van de hoge kapucienen van Lobb. In elk vakje van twee eierdoosjes plantte ik er één. Dat was zes dagen geleden. En moet je nu eens kijken: ze zijn er allemaal al uit! En wat een demonstratie van heliotropisme: ze groeien ziénderogen naar het zonlicht....

Bedichting van een dorp

Vers van de pers: Bedichting van een dorp, met poëzie die werd geschreven bij het met uitsterven bedreigde Scheldedorpje Doel. Samengesteld door de dorpsdichter van het plaatsje, Frank De Vos. De bloemlezing bevat gedichten van Bert Bevers, Dirk De Boeck, Catharina Boer, Hilde Van Cauteren, Herman J. Claeys, Hendrik Carette, Martin Carrette, Bert Deben, Thierry Deleu, Ferre Denis, Pieter Gabriëls, Karine De Gucht, Tine Hertmans, Peter Holvoet-Hanssen, Ivan Jacobs, Mark Meekers, Dianne Nuyts, Didi De Paris, Willem Persoon, Tony Peirsman, Brigitte Strick, Dirk Vekemans, Dirk Veron, Paul Vincent en Frank De Vos. Het boekje is verluchtigd met sterke foto's van Richard De Nul.

Mooi woord voor Scrabble....

Taal is een levend organisme. Ik weet het. Maar als ik zou zitten te Scrabbelen met iemand die het 17-letterige woord badkamerradioeend zou leggen was dat wat mij betreft gegarandeerd aanleiding tot ambras. Beláchelijk zou ik het vinden. Dat dacht ik toen ik het tegenkwam in de supermarkt. Daar bestaat het. En dus bestaat het. Badkamerradioeend. En zo ziet die er uit:

Baas boven baas

Veel Nederlanders gaan er van uit dat ieder land in elkaar steekt zoals hun eigen land, en schudden dan soms ook meewarig het hoofd als het België weer eens de nodige moeite kost een deftige federale regering op poten te krijgen. Want wat ze daar niet allemaal hebben? Een Vlaamse regering, een Brusselse regering, een Duitstalige regering, een Franstalige regering, een Waalse regering....Echter: het is niet zo vanzelfsprekend dat landen net als Nederland maar één minister-president hebben. Frankrijk, Luxemburg, Zweden bijvoorbeeld. Maar neem, bijvoorbeeld, Oostenrijk: négen Bundesländer! België heeft 6 regeringen, die in totaal 58 ministers tellen. Ter vergelijking: het Verenigd Koninkrijk heeft 4 regeringen, met 65 ministers. Duitsland heeft 17 regeringen, met 175 ministers. Spanje heeft 18 regeringen, met 222 ministers. Maar je hebt natuurlijk altijd nog baas boven baas: Zwitserland (met 7,5 miljoen inwoners beduidend kleiner dan België met 10 miljoen) heeft, met 163 ministers iets minder zwaar bezet dan die in Spanje weliswaar, niet minder dan....27 regeringen!

Royal de Luxe maakt weer indruk

Lange rijen op het Astridplein. Niet zo vreemd, want het Franse kunstenaarsensemble Royal de Luxe is weer in de stad. Dat vergastte Antwerpen eerder op de reuzen, de spektakelmachines en - vooral - Het bezoek van de sultan der Indiën op zijn olifant die door de tijd kan reizen, nu drie jaar geleden. Dat was fantástisch. Kippenvel, tranen van ontroering, zuchten van bewondering. En dat bij nagenoeg iédereen die er getuige van was. Om die reden hoeft Royal de Luxe maar even te knipogen en het volk daagt op.

Deze keer koos het gezelschap voor een sedentair project: in de schaduw van de Zoo en het Centraal Station bouwde het een kunstzinnige draaimolen: De Vierkante Molen/Le Manège Carré. Geen brandweerwagens, helikopters en paarden maar verzonnen objecten. Iets wat op een buffel lijkt, een reuzenmug, een voertuig dat oogt als een omgekeerde borstel....Jong en oud zijn er te vinden. Niet alleen voor de draaienden, ook voor de toeschouwers is het ding een lust voor het oog....

Eilandlijstjes

Natuurlijk zien deze lijstjes er zeer waarschijnlijk wezenlijk anders uit als ik er over een half jaar nog eens over nadenk, maar toch een poging. Wat zou ik, aan boeken en muziek, mee willen nemen als ik wist dat ik een tijd op een onbewoond eiland terecht zou komen? Nou kun je zeggen: een laptop, want daarmee kun je toch heel wat. Maar: is er wel stroom op dat eiland? Hypothetisch probleem, want dan zou het ook geen nut hebben om muziek mee te nemen. Dit soort overdenkingen terzijde dus maar. Twee keer tien albums (klassiek en pop) en tien boeken om te koesteren. De Onbewoonde Eilandlijstjes!

Beslist Revolver van The Beatles, een véél belangwekkender album dan hun overschatte Sergeant Pepper's Lonely Hearts Club Band. Zonder Revolver zou de popmuziek anno 2009 niet klinken zoals zij klinkt. Voorts Boy Child - The Best Of 1967-1970 van Scott Walker, Kraftwerk (1971), van Kraftwerk, My Life In The Bush Of Ghosts van Brian Eno en David Byrne (1981), The Dreaming van Kate Bush (1982), English Settlement van XTC (1982), Sign O' The Times van Prince (1987), Tabula rasa van Einstürzende Neubauten (1992), Dubnobasswithmyheadman van Underworld (1993), en TILT van Scott Walker (1995)! Platen die grenzen verlegden.

Wat klassieke muziek betreft mogen mee de Missa Caput van Johannes Ockeghem (in de uitvoering van Graindelavoix), Missa di dadi/Missa Faysant regretz van Josquin Desprez, de Missa Maria Zart van Jacob Obrecht, de Mattheus Passion van Johann Sebastian Bach, Requiem van Peter Benoit, Chamber Symphonies 1-5 van Dmitri Shostakovich, Metamorphosen van Richard Strauss, Stabat Mater van Francis Poulenc, Miserere van Henryk Górecki en Fratres van Arvo Pärt.

Boeken: de Bijbel, Neue Gedichte van Rainer Maria Rilke, Brieven van den nutteloozen toeschouwer van Louis Couperus, Der Untergang des Abendlandes van Oswald Spengler, Geheugen, spreek van Vladimir Nabokov, De Grote Rebo Natuurgids, Het motet voor de kardinaal van Theun de Vries, In de waterwingebieden: gedichten 1953-1999 van H.H. ter Balkt, De gedichten 1953-2002 van Willy Roggeman en Van Dale's Groot Woordenboek der Nederlandse Taal.

Drie truien om dezelfde schouders

Vanmiddag veroveren Alberto Contador, Thor Hushovd en Franco Pellizotti in Parijs respectievelijk de gele, groene en bolletjestrui. Zit te bladeren in de gids die de Tour de France, La Grande Boucle, begeleidt en bemerk - om maar even te illustreren welk een gigantische klasbak hij toch was, nadien presteerde niemand dat meer - dat Eddy Merckx in zijn wonderjaar 1969 in Parijs de gele trui, de groene trui én de bolletjestrui aan mocht trekken....

Een keuzemogelijkheid

Zag in een antiquariaat een stapeltje bolhoeden. En ineens schoot ik in de lach. Moest weer denken aan de jongleur die we in York aan het werk zagen, in de openlucht aan Low Petergate. Toen de man, die met zijn zwarte pak en zwarte bolhoed (vandaar de associatie) wel iets weg had van Suggs van Madness, klaar was met zijn act ging hij met de hoed in kwestie rond waarbij hij zei: "You know, I do this for a living. So if you've amused yourself, then put your hand in your pocket, take out some money and put it in my hat. If you háve'nt amused yourself, then put your hand in somebody else's pocket...."

Bevriend staatshoofd

Opnieuw bladerend in dat Modern Woordenboek (taalkundig, encyclopedisch, geïllustreerd) van J. Verschueren, s.j. valt het me maar weer eens op hoe relatief alles is. 72 jaar geleden was Adolf Hitler nog gewoon Duitsch staatsman, en stond hij encyclopedisch te boek als 'sedert 1933 rijkskanselier, sedert 1934 tevens president.' Een echt vertrouwd gezicht was hij voor Verschueren en diens medewerkers nog niet echt vermits zijn portret gespiegeld staat afgedrukt. Hitler had zijn scheiding immers rechts, niet links....

Marcel van Maele overleden

Antwerpen is een dichter armer: in het Stuyvenbergziekenhuis overleed vandaag Marcel van Maele. Van Maele, die al een tijdje met zijn gezondheid sukkelde, debuteerde als dichter in 1956 met Soetja. Hij was redacteur van onder meer Labris, en ontving de Arkprijs van het Vrije Woord in 1972. Voor poëtische begrippen grote bekendheid kregen zijn ludieke Gebottelde gedichten. Van Maele, een geboren Bruggeling, schreef ook proza en theaterteksten. Hij was tevens beeldend kunstenaar. In 2001 verscheen een bloemlezing uit zijn poëzie, Krassen in wat was. Marcel van Maele is 78 jaar geworden.

Bericht van een stoepschijter

Ongelijk had het Modern Woordenboek (Taalkundig, encyclopedisch, geïllustreerd) van J. Verschueren s.j. (Turnhout, 1937) niet waar het inwoners van Bergen op Zoom de bijnaam kei- en stoepschijters toedichtte, maar volledig accuraat was het ook niet. Het verbaasde mij en BN/De Stem-journalist Jan van de Kasteele (eveneens geboren en getogen Bergenaar) dat we zelfs nog nooit hadden gehóórd van 'onze' bijnaam. We blijken dus echte stedelingen, totaal onvertrouwd als we zijn met de gevoeligheden van dorpelingen. Want het nodige spitwerk bracht duidelijkheid: stoepschijters is een spotnaam die dorpelingen alom dikwijls bezigen ter aanduiding van De Grote Stad in hun buurt....

Bescherm de ballen

Er is een tijd geweest dat ik me wel eens vermeide in de televisieserie The A-Team. Een van de hoofdrolspelers daarin was Murdock (een rol van Dwight Schultz), een knettergekke piloot die te pas en te onpas de meest waanzinnige dingen verzon. Zo was hij eens plotsklaps de voorman van The Golfball Liberation Army. Moet daaraan denken nu ik een citaat tref van een beroemd auteur die klaarblijkelijk lang voor The A-Team óók al iets met golfballen had. Toen men Oscar Wilde ooit vroeg waarom hij geen golf speelde, gaf hij dit mooie antwoord: 'I think it's unfair to hit a sitting ball.'

Gekroonde hoofden

Bij de post weer een bibliofiel hebbedingetje van mijn vriend Ron Scherpenisse. Bij vlagen voorziet hij hele reeksen onbekende mensen van een kroontje. Deze keer liet hij voor zijn project Zum König kronen zijn oog op cheerleaders en ander Amerikaans sportief randvolk vallen: Zum König kronen - Cheerleaders heet het setje met 30 kaarten met daarop door hem royaal bemutste lieden. Een genot om te bekijken. Op zijn blog plaatste hij recentelijk een aantal exemplaren uit zijn meest recente reeks: http://ronscherpenisse.blogspot.com/

Scheldwoord

In dagblad BN/De Stem van vandaag heeft Jan van de Kasteele het over de kei- en de stoepschijter die de Bergenaar volgens het Modern Woordenboek (Taalkundig, encyclopedisch, geïllustreerd) van J. Verschueren zou zijn. Ook Jan, geboren en getogen Bergenaar toch, had er nog nooit van gehoord. De andere Bergenaar ter redactie, Ad Goddrie, evenmin. Zojuist had ik mijn goede vriend Ad Verbraak aan de lijn, en die had er wél van gehoord. Niet dat hij de term zelf gebruikte, maar hij had er al eens over gelezen. Nu komt Ad uit Halsteren. Volgens hem zou stoepschijter een scheldwoord zijn dat bijvoorbeeld Halsterenaren voor Bergenaren, en bij uitbreiding dorpelingen voor stedelingen bezigden....

Onbekende bijnamen

Veel steden hebben bijnamen voor hun inwoners. Antwerpenaren worden bijvoorbeeld ook wel sinjoren genoemd, en Tilburgers kruikezeikers. Mechelaars heten ook wel maneblussers en Bergenaren krabben. Geboren en getogen in Bergen op Zoom weet ik niet beter dan dat ik mezelf ook krab mag noemen. Maar krabben is, of was, klaarblijkelijk niet de énige bijnaam voor Bergenaren. Tot mijn verbazing lees ik, bladerend in het Modern Woordenboek (taalkundig, encyclopedisch, geïllustreerd) van J. Verschueren, s.j. (in 1937 verschenen bij Brepols in Turnhout) dat inwoners van Bergen-op-Zoom (ja, zo schrijven Vlamingen Bergen op Zoom nu eenmaal - nog steeds), dat 72 jaar geleden slechts 22.267 inwoners telde, als spotnaam behalve krabben tevens kei- of stoepschijters hadden. En dát is volkomen nieuw voor me. Waarom weet deze Bergenaar dat niet? Waar zou die bijnaam vandaan zijn gekomen? En wanneer, en waarom, is hij in het ongerede geraakt....?

Een tijdelijk gedruis

Hee, waarom sluipen de poezen daar ineens naar het achterhuis? Ze hebben een veel beter gehoor dan wij, want pas even later - als het gedruis, dat zij natuurlijk al láng hadden opgepikt, tot mij doordringt - weet ik waarom: er is een drumband op komst, en als ze érgens de pest aan hebben dan is het wel aan drumbands. Het is vandaag 21 juli, Nationale Feestdag. Dus leek het een, allengs bejaarder, clubje belgicisten een aardig idee om - nu het nog kan - wat te gaan staan roffelen rond het standbeeld van Leopold I bij ons op de hoek. Niet bijster veel volk wat daar achter burgemeester Patrick Janssens (géén plastron, wél een sjerp), gouverneur Cathy Berx en wat geüniformeerde hotemetoten aan hobbelt....

Stroomafwaarts bis

Kreeg veel leuke reacties op mijn nieuwe blog Stroomafwaarts, waarop ik op alle Parijzer bruggen ben te zien: 'Schitterende onzin.' (Frank Pollet), 'Wow, dat zie ik graag.' (Didier Van de Steene), 'Over het nut van zijn soms bizarre verzamelingen kun je van mening verschillen, maar als Bert Bevers iets doet dan doet hij het ook goed.' (Dieter Van Ierland), 'Geinig, zo kom ik daar ook eens.' (Kees Wagtmans), 'Mooi en grappig.' (Jess De Gruyter), 'Een groot kunstwerk, een waar meesterwerk in de geest van Het Instituut voor Praktische Poëzie' (Hans Mellendijk), 'Hartstikke goed gedaan.' (Frans Mink), 'Ik wist niet dat er zo veel waren.' (Frank Decerf), 'Ziet er goed uit, mooi gedaan.' (Ron Scherpenisse), 'Wist niet dat de tweelingbroer van Piet Gerbrandy zoveel liefde voor Parijs had opgevat.' (Victor Vroomkoning), 'Mooi. Ik had er geen flauw benul van dat er zoveel zijn.' (François Vermeulen).

'Bijzonder aangenaam scrollen op je nieuwe blog!' (Francesco lo Cuoco), 'Een héél leuke collectie, en ik denk een wereldprimeur.' (Danny Braem), 'Het Instituut voor Praktische Poëzie is zoals men zal weten een belangrijk onderdeel van het 'Institut Neerlandais', waarin de bibliotheek van het Genootschap voor Nutteloze Kennis is ondergebracht. Wij - het IvPP - zijn blij deze fraaie 'Zinloze Verzameling' van de heer Bevers toe te kunnen voegen aan ons bezit.' (Louis Radstaak), 'Mooi. Ik sta er van te kijken.' (Paul Rigolle), 'Vandáár je frequente uitstapjes naar de Franse hoofdstad!' (Ad Verbraak), 'Ik vraag me af hoeveel Parijzenaars reeds op al hun bruggen zijn geweest. Formidabel.' (Daam Noppe) en 'Jij bent toch niet te overtreffen in originaliteit en uitvoering! Wat een geweldig idee. Je brengt Parijs weer helemaal terug in mijn herinnering.' (Frans Budé)
http://geletterdemens.blogspot.com/2009/07/blog-post_01.html

Avo

Het zegt eigenlijk al voldoende over de rampzalige effecten die de invoering van de Mammoetwet destijds in Nederland op het onderwijs heeft gehad, dat de meeste mensen al snel niet meer wisten waar de afkorting avo (voor het toentertijd ingevoerde middelbaar en hoger algemeen vormend onderwijs) überhaupt voor staat: binnen de kortste keren had men het al over de mavo en havo in plaats van over het mavo en havo….

Tegenlicht in de Theatinerstrasse

Dit is een van mijn lievelingsfoto’s. Nota bene gemaakt met een doodeenvoudig automaatje, met zo’n doordraairolletje erin. We liepen in München van het U-bahnstation Odeonsplatz richting Hofgarten toen ik opzij keek en de Theatinerstrasse zag zinderen in tegenlicht. De opname zou door overbelichting volledig mislukken ofwel weergeven wat ik zag. De foto heeft een poos aan de muur gehangen en heel veel mensen, altijd Bergenaren, dachten dat het de Lindebaan in Bergen op Zoom was. Die heeft ook zo’n brug over de straat. En dan wees ik ze altijd maar fijntjes op de tramsporen. Want dié liggen er in mijn geboortestad al lang niet meer….

Kermis....

Het uitzicht op dit moment vanaf ons balkon naar links en rechts op foto vastgelegd: het regent dat het giet, de zon schijnt fel, er ontstaat voor onze ogen een klassieke regenboog. Schitterend! Er bestaan, ondanks het feit dat het er in beide gevallen toch de officiële taal is, heel wat nuanceverschillen tussen het Nederlands in Nederland en dat in Vlaanderen. Een pracht van een voorbeeld is de term die het huidige weer aangeeft: kermis in de hel, heet dat boven de Moerdijk. En hier? Kermis bij de duveltjes!

Petje af voor Heinrich!

Toen ik hem deze lente - hij kwam toen nog maar net zijn neus aan het raam van het internationale wielrennen steken - voor de lens had (zie foto) waren de weersomstandigheden heel wat beter dan vandaag in de Vogezen, maar wat boekte Heinrich Haussler er een indrukwekkende zege. Hij was met afstand de sterkste in de 13de rit in de Ronde van Frankrijk, van Vittel naar Colmar. Indrukwekkend hoe hij zich op eigen kracht doorheen hevige onweders over pieken als de Col de la Schlucht en de Col du Platzerwasel vocht. En: wat een daler. Brrr....met 70 kilometer per uur over die kletsnat geregende wegen naar beneden. Maar ook dát kan Der Heinrich, dé ontdekking van het seizoen. Hij viel tot nu toe meestal te onstuimig aan, waardoor hij op het eind van de koers op zijn adem trapte, maar nu heeft hij er een mooie te pakken! En ik scoor dankzij hem in de Tourtoto eindelijk eens 15 punten (de volle mep!) met een renner die niet alle andere deelnemers óók hebben....

Een nieuwe Kuifje....

Het is al weer een tijd geleden, maar ik droomde regelmatig dat ik ergens op een rommelmarkt in een doos met strips een tot dan volledig onbekend avontuur van Kuifje tegenkwam. Uit de interessante periode, want op het laatst (neem bijvoorbeeld Kuifje en de Picaro's) was zelfs bij Hergé duidelijk het vet van de soep. Denk daaraan nu ik, op een kopie van een bladzijde uit het Brabants Nieuwsblad van zaterdag 12 november 1955 (ooit om die reden bewaard?), een advertentie tegenkom waarin Het nieuwe Kuifjesalbum De sigaren van de de farao wordt aangekondigd. Stevig gebonden. Slechts ƒ 3,95, da's minder dan € 2. Een gaaf exemplaar daarvan, met linnen band, brengt hier in de stripspeciaalzaken vandaag de dag makkelijk € 2000 op....

Lekker warm

Wanneer het zulk zonnig weer is als vandaag dan zorg ik, (van oorsprong) roodharig en dus quasi pigmentloos als ik ben, er voor dat ik van te grote hitte weg blijf. Zoniet Zoeteke en Stefke. Ze dragen al een lekker warm vachtje, maar dat belet hen niet om pal achter het glas in de living te gaan liggen zonnen. Dat is des zomers een van de heetste plekjes in ons huis. Niet dat het ze niet gegund is hoor. Als ik maar niet hoef.

Blair For President?

Bij Labour zijn ze helemaal de pedalen kwijt. Alle gevoel voor internationaal politiek realisme is er zoek. Ik schrik niet eens als ik deze morgen de koppen in The Guardian lees. Ik schiet spontaan in de lach: Tony Blair is our man for EU president, says Europe minister Lady Kinnock. Lady Kinnock beheert dus een portefeuille waarvan ze niets, maar dan ook niéts blijkt te kennen. Blair kandidaat om de eerste president van de Europese Unie te worden? De Blair die alles deed om de euro er niet te laten komen? De Blair die in Brussel vijfde colonne speelde voor Bush Jr.? De Blair die samen met diezelfde Bush een illegale aanval op een soeverein land beraamde? De Blair die je als speciaal gezant voor het Midden-Oosten niet hoorde toen de joden raid op raid op dichtbevolkte gebieden in Gaza uitvoerden? Ha. Als eurofoben is het natuurlijk ook in hun eigen belang, maar ik ben het in dezen eens met de kop die de reactie van zijn politieke tegenstanders weergeeft: Tories say: 'He should be let nowhere near the job'. De immer briljante cartoonist Steve Bell was blij dat hij zijn Blair-typetje weer eens uit de kast kon halen....

De zichtbare tijd

Ooit was dat een volledig nieuwe, strakke muur. En er is een ogenblik geweest dat iemand daar neuriënd een haak in schroefde om de deur open te houden. Een mooie, glanzende haak. Ondertussen zijn er heel wat jaren verstreken, en heeft die haak geduldig zijn spoor getrokken. Af en toe lijkt tijd zichtbaar....