zaterdag 15 mei 2010

Verhuisbericht


Deze blog, mijn gewaardeerde bezoeker, gaat verhuizen. Indien u de Gemengde Berichten wilt blijven volgen verzoek ik u het nieuwe adres aan uw Favorieten toe te voegen. Dat luidt http://www.meergemengdeberichten.blogspot.com/

Voorzichtig bloeiend


Brrr, het was tot nu toe geen aangename editie van mei. Vanaf vandaag schijnen de temperaturen dan toch stilaan naar plezieriger waarden te stijgen. In de hortus botanicus is dat onmiddellijk te zien: de Dicentra formosa (Andr.) Walp. (Fumariaceae), in de volksmond beter bekend als het gebroken hartje (boven), en de Chelidonium majus L. (Papaveraceae), de stinkende gouwe, testen voorzichtig bloeiend uit of we nu echt richting zomer gaan....

vrijdag 14 mei 2010

Soms slaat de begeerte toe


Ik ben een matig man, en dus is ook shoppen niet aan mij besteed. Als ik al iets nodig heb begeef ik me naar een winkel waar die benodigdheid verkrijgbaar is, schaf me die aan en ben weer weg. Maar soms, héél soms, slaat de begeerte toe. Zo heb ik verlekkerd naar bovenstaande etalage staan kijken. Wat een mooie schoenen! Uiteraard zonder uitzondering van Italiaanse makelij. Mocht ik eens geluk hebben in de loterij dan ga ik deze zaak quasi leeg kopen....

donderdag 13 mei 2010

De Calimero-reflex


Wat me aan Vlamingen die niet willen horen van een onafhankelijk Vlaanderen stoort is de Calimero-reflex: "Maar we zíjn al zo klein!" Natuurlijk is België klein, en Vlaanderen nog kleiner. Maar men vergeet dat de Vlamingen in dit land waarvan de koninginnen geen Nederlands spreken met 6 miljoen zijn. En da's een heel levensvatbaar bevolkingsaantal. Ter vergelijking: Albanie telt 3.639.453 ingezetenen, Andorra 83.888, Bosnië en Herzegovina 4.613.414, Cyprus 796.740, Denemarken 5.500.510, Estland 1.299.371, Ierland 4.203.200, IJsland 306.694, Finland 5.220.275, Kroatië 4.489.409, Letland 2.231.503, Liechtenstein 34.761, Litouwen 3.555.179, Luxemburg 491.775, Malta 405.165, Moldavië 4.320.748, Monaco 32.965, Montenegro 672.180, Noorwegen 4.660.539, San Marino 30.324, Slovenië 2.005.692 en Slowakije 5.463.046. Dat zijn 22 souvereine Europese staten met mínder inwoners dan Vlaanderen....

woensdag 12 mei 2010

Een straffe stoot van Goliath


Voordat de televisie gemeengoed was had ik al veel, heel veel films gezien omdat ik voor de matineevoorstelling vaak mee mocht met mijn vader, naar zijn werk in de Roxy. Aan die tijd heb ik een voorkeur voor de peplum, de zogenaamde sandalenfilm, overgehouden. Een scène uit een van die rolprenten die zeer veel indruk op me maakte was de executie van een aantal mannen die op een kruis waren vastgebonden en geplet werden door een olifant. Eén werd op het nippertje gered omdat zijn broer hem kwam redden. Die tilde de poot van de olifant op en wierp het dier omver. Ik dacht altijd dat het Hercules (gespeeld door Steve Reeves, de held van veel peplums), was en zocht daar op YouTube wel eens naar. Onverrichterzake. Het bleek ook niet om Maciste, Samson, Ulysses of Ursus te gaan. Maar nu kom ik bij het klikken plotsklaps de scène in kwestie tegen! Het blijkt om Goliath te gaan, gespeeld door Mark Forest (die wel wat lijkt op Reeves, vandaar mijn foute herinnering), in Goliath And The Dragon. In de trailer zit al een stukje van de scène met die olifant: http://www.youtube.com/watch?v=DMbGk2_tWHo

Op zoek naar de volledige sequentie heb ik me geamuseerd met de complete film (in negen delen beschikbaar op YouTube, ze bleek in deel 6 te zitten). Die werd in 1960, waar anders dan in Italië?, gedraaid door Vittorio Cottafavi. Merkwaardig genoeg blijkt de film in Italië vertoond te zijn onder de titel La Vendetta di Ercole (tóch Hercules dus!). Ik moest langs bloedende rotsen, een nepbeer, een mansgrote vleermuis, een centaur en een bespottelijk slechte draak. Maar, ik héb de scène met de olifant die een onuitwisbare indruk maakte op het jongetje dat ik was gevonden:
http://www.youtube.com/watch?v=OxgV7xEq_LU&feature=related

dinsdag 11 mei 2010

Tussentaal


Meat en Greet. Leuk gevonden. Al zullen er nog heel wat oudere mensen zijn die dat uitspreken als Meejat en Greet. Maar waarom Meat en Greet? En niet Meat And Greet, of Meat & Greet? Kijk, ik leg me neer bij het gegeven dat taal een levend organisme is en dat veel mensen niet meer weten dat een baby vroeger gewoon zuigeling of kleine heette of dat "Neem me niet kwalijk" hetzelfde betekent als sorry. Maar waar ik me niét bij wens neer te leggen is de schabouwelijke tussentaal die tegenwoordig in zwang is. Het is Nederlands noch Engels. Neem dit fotobijschrift. Is er nu echt geen Nederlands equivalent voor gerestylde te vinden? Waarom terug naar de roots, en niet naar de wortels? En waarom een moderne twist, en niet een modern accent? Het ergste is dat er ondertussen hele volksstammen zijn die dit normaal taalgebruik vinden. Zucht....

maandag 10 mei 2010

Zwart-wit


Tussen 2002 en 2009 legde mijn vriend Ron Scherpenisse een waarlijk indrukwekkende collectie zwart-witte blokjes aan. Hij was daaraan verslaafd geraakt. Een verslaving die besmettelijk werkte. Ook ik kon geen zwart-witte blokjes zien of ik moest er voor Ron een foto van maken. Als je zo'n afwijking eenmaal in je systeem hebt zitten vallen er veel zwart-witte blokjes te ontwaren, héél veel. 'Gelukkig' heeft Ron zijn verzameling voor gesloten verklaard, dus het 'hoeft' niet meer. Maar toch blijft er iets knagen als er weer in je blikveld komen. En hop, daar komt de camera weer boven.... http://zwartwitteblokjes.blogspot.com/

zondag 9 mei 2010

Het boek bedreigd?


Zou het ouderwetsche boek werkelijk ruim baan gaan maken voor de e-reader? We mogen het niet uitsluiten. De lp deed het voor de cd, de video voor de dvd....Zag onlangs (De Contrabas nam haar pas nog over) een treffende aflevering van Fokke & Sukke, die als twee middeleeuwse monniken tegenover elkaar gezeten in de weer zijn met het kalligraferen van miniaturen. Zegt de een: "Die boekdrukkunst...da's geen blijvertje." Waarop de ander antwoordt: "Mensen willen toch altijd handgeschreven boeken blijven lezen."

zaterdag 8 mei 2010

Oude boodschappen


Sommige voornemens, om wel of niet koffie aan te kopen bijvoorbeeld, blijven ook voor latere generaties zichtbaar: verzamelaar Danny Braem vond voor Berichten uit het verleden een boodschappenlijstje dat hij een eeuw oud schat. Da's net zo veel ouder dan 'mijn' exemplaren die meestal dagvers of van de dag tevoren zijn:
http://www.berichtenuithetverleden.be/content/boodschappen
en

vrijdag 7 mei 2010

Over geloofwaardigheid gesproken....


Als ik ooit teleurgesteld ben geraakt in de journalistiek dan is het wel door Yves Desmet van de zelfbenoemde socialistischachtige kwaliteitskrant De Morgen, Yves Desmet. Die smaalt graag over de geloofwaardigheid van (uiteraard niet-linkserige) politici, en herinnert hen graag aan hun politieke verantwoordelijk als er iets is misgegaan. Ik herinner me nog haarscherp hoe De Morgen eind vorige eeuw op de voorpagina onder hoofdredactionele verantwoordelijkheid van Desmet uitpakte met het bericht dat minister van financiën Didier Reynders geheime bankrekeningen in Luxemburg had. Een schande was het. Een 'afschrift' werd mee afgedrukt. Die man moest opstappen. Hij diende het goede voorbeeld te geven. Reynders reageerde onmiddellijk dat hij van niets wist, maar het verhaal werd tóch gepubliceerd. Wat later moest het volledig herroepen worden. En wie stapte er niét op bij De Morgen, en was er sindsdien politiek hoofdredacteur en is er nog steeds politiek commentator van? Juist: Yves Desmet. Over geloofwaardigheid gesproken....

donderdag 6 mei 2010

De Verborgen Hoek


Al langer plaatst hij dat op zijn website in de rubriek Kritieken, maar nu heeft de poëziecriticus Albert Hagenaars ook de blog ontdekt als drager van zijn werk. Op De Verborgen Hoek onder meer de doorwrochte studie die hij wijdde aan mijn meest recente bundel Lambertus van Sint-Omaars beschrijft de wereld:

woensdag 5 mei 2010

Dubbel in Breda


In Breda de derde editie van Dubbel ingericht, het expositieproject met werk van negen dichters die ook beeldend kunstenaar zijn: Bert Bevers, Frans Budé, Hans Claus, Frank De Vos, Annemarie Estor, Joke van Leeuwen, Mark Meekers, Yvonne Né en Lucienne Stassaert. Dubbel is tot 1 juni op werkdagen te zien in de publiekshal van het Stadskantoor aan de Claudius Prinsenlaan 10.http://www.dubbeltalenten.blogspot.com/

dinsdag 4 mei 2010

Komische humor


Ik lees het dagblad Trouw graag. Vrijwel dagelijks, via het internet. Een van de weinige kranten die ernstige kolommen aan cultuur en religie wijdt. Als ik aan Trouw denk, denk ik niet aan komische humor. Een aangename verrassing was nu, ik kocht eens een papieren exemplaar, de ontdekking van de tekenaar Pieter Geenen. Die maakt voor Trouw het strookstripje Anton Dingeman. Wat surfen leert dat er zelfs al boekjes van hem verschenen. Daar moet ik eens naar op zoek, want de eerste aflevering die ik onder ogen kreeg (hierboven) vind ik fantastisch leuk.

maandag 3 mei 2010

Uit het opschrijfboekje


Hallo, jong kauwtje.
Heb jij nog steeds geen eigen
vrouwtje, manneke?

zondag 2 mei 2010

Schots en scheef


De Waal in Nijmegen is een sterke rivier. In de loop van de tijd trad ze regelmatig buiten haar oevers. Er staan dan ook her en der stevige schotten. Die hebben er niet voor kunnen zorgen dat er op sommige plaatsen langs de oevers stadselementen schots en scheef staan. Allez, toch niet zo haaks als ze ooit geplaatst werden....

zaterdag 1 mei 2010

Caleidoscoop


De paardenkastanjes naast mijn werkkamer zien er, met die fiere kaarsen in bloei, adembenemend mooi uit. Zit ze te bewonderen door mijn caleidoscoopje. Hou dat voor de lens van mijn geliefde Ixus 80IS, en waan me ineens in de zestiger jaren. Dergelijke foto's sierden hoezen van albums in het psychedelische tijdperk. Schieten me te binnen: Between The Buttons van The Rolling Stones, Butterfly van The Hollies en The Piper At The Gates Of Dawn van Pink Floyd. Daarop stonden ook dergelijke vervorm(en)de effecten....

vrijdag 30 april 2010

Closing Time


Een gelukzak ben ik, met het Koninklijk Museum voor Schone Kunsten nabij, en daarin de beeldschone tentoonstelling Closing Time. Aan het eind van het jaar gaat het museum dicht in verband met grootscheepse restauratiewerken, maar tot 3 oktober kunt u er nog terecht voor deze door de Antwerpse kunstenaar Jan Vanriet ingerichte uitstalling. Gastconservator Vanriet kreeg carte blanche om een keuze van oude en moderne meesters uit de KMSK-collectie te maken, en die te confronteren met zijn eigen werk. Hij maakte er een sprankelend schouwspel van. Allen her! Meer: http://www.verbaasdemaskers.blogspot.com/

donderdag 29 april 2010

Kaiju


Kaiju. Dat is het Japanse woord voor monster, en bij uitbreiding voor monsterfilm. Monsterfilms zijn in het land van de Rijzende Zon altijd populair geweest. Ze maken er daar ook veel. Tegenwoordig kan men met behulp van computeranimatie overdonderende producties in elkaar zetten, maar de 'echte' monsterfilms zijn natuurlijk die rolprenten in zwart-wit uit de jaren vijftig. Ik schiet altijd in de lach bij die dingen. Neem de eerste Godzilla (uit 1954). Daarin wordt het monster gespeeld door een man in een Godzilla-pak! En hoewel dat overduidelijk is, werd er her en der toch gehuiverd als het weer eens een stad vertrappelde. Ook Londen moest er ooit aan geloven....
http://www.youtube.com/watch?v=9Z40Msk2jys

woensdag 28 april 2010

Zinloze weetjes


Iedere week sla ik de nieuwe omroepgids met plezier open op de rubriek Zinloze weetjes. Een héérlijke rubriek met een titel die de lading volledig dekt. Wat te denken van 'Overdag worden er meer meisjes dan jongens geboren' (Wat mij betreft klopt dat: ik kwam om 23.55 uur ter wereld, en ben dus de facto maar vijf minuten jarig). Of van 'Primaten en olifanten zijn de enige dieren die zichzelf in de spiegel herkennen.' Of van 'Bij het blozen kleurt ook je maag rood.' Of van: 'Een mier kan twee weken onder water blijven.' Of van: 'De oude Hebreeërs hadden het nooit over hun buitenboordmotor: het Hebreeuws kent geen woord voor penis.' Allemaal zinloos ja, maar geweldig om te wéten....

dinsdag 27 april 2010

In de kaart gekeken....


Het probleem Brussel-Halle-Vilvoorde is aan buitenlanders amper uit te leggen. In beginsel komt het conflict neer op een wezenlijk verschil tussen Franstaligen, die uitgaan van het personaliteitsbeginsel, en Vlamingen, die voorrang geven aan het territorialiteitsbeginsel. Dat betekent dat ze (mijns inziens terecht) vinden dat de taalgrens (die er in 1963 nota bene op vraag van de Franstaligen is gekomen!) gerespecteerd dient te worden. Natuurlijk kunnen Franstaligen zich in Vlaanderen vestigen, maar dan mogen ze niet verwachten dat ze zich officieel van het Frans mogen (laten) bedienen. Vaak is een simpele vergelijking het best om een dergelijke complexe zaak te verduidelijken. Iemand stelde onlangs dat wat de Franstaligen doen hetzelfde is als wanneer Balkenende zou zeggen: "Er leven nu zoveel Nederlanders in Brasschaat dat je die gemeente maar aan Nederland moet afstaan." Van de Franse zender TF1 mag je al helemáál niet verwachten dat ze begrijpen hoe een en ander in elkaar steekt, want die kan België (zie hierboven) niet eens fatsoenlijk in káárt brengen. Zucht....

Krakend in alle voegen....


België loopt op haar laatste benen. Het befaamde Brussel-Halle-Vilvoorde-probleem is nog immer niet opgelost, en dat móet omdat er volgens de grondwet anders geen geldige verkiezingen kunnen gehouden worden. Vlamingen en Franstaligen staan pal tegenover elkaar. Vraag blijft dus hoe er verkiezingen georganiseerd moeten worden op een manier die strookt met de grondwet. "Er moeten verkiezingen komen, maar ze zijn niet wettig. Als partij moet je deelnemen, maar als democraat moet je ze aanvechten", stelde N-VA-voorzitter Bart De Wever vanmorgen. Een aantal burgemeesters van Vlaamse gemeenten in de rand rond Brussel kondigde vandaag al aan geen verkiezingen te willen organiseren, en als die er tóch komen de grondwettelijkheid ervan bij het gerecht in vraag te zullen gaan stellen. Staat en grondwet kraken in hun voegen....

Achterhoekse impressies


Vermits ik toch in de Achterhoek was ook een kijkje gaan nemen op het Landgoed Enghuizen in Hummelo, een beeldschoon. Je kunt daar nu de wandeling In gesprek met het landgoed volgen. Beeldende kunst wordt er afgewisseld met poëzie, De Enghuizer Dialogen. Die werden geschreven door het dichterscollectief De Omsmeders, waarvan ik mij lid mag noemen. Er zijn verzen te vinden van onder meer Ankh Gussinklo, Hans Mellendijk (O-Traum, hieronder), Louis Radstaak, Wim van Til, Margót Veldhuizen en van mijn hand de bijdrage Instantané (onderste foto). Ook de kunstmarkt in Hummelo bezocht, waar een aantal Omsmeders elkaar ontmoette. Zie:
http://smelsslems.web-log.nl/smelsslems_zacht_tikkend_/2010/04/4-omsmeders-te.html
en


maandag 26 april 2010

Aan tafel in het Poëziecentrum Nederland


In Bredevoort geweest, waar ik in het kader van de reeks Ontmoet de dichter.... te gast was in het Poëziecentrum Nederland. Alle plaatsen rond de centrale tafel waren bezet, hetgeen temeer een mooi resultaat was vermits het buiten schitterend lenteweer was. Interviewer Wim van Til, directeur van het Poëziecentrum, had mijn werk goed doorgenomen. Het was een interessante exercitie om er doorheen te lopen, er uit voor te lezen, erover te praten, er lijnen in te ontdekken. Leuk, eens iets anders dan alleen maar poëzie voordragen. Het was een bijzonder aangename middag aan 't Zand in Bredevoort.

zondag 25 april 2010

Vlaamse Meesters


Zit te werken bij de klanken van een wonderschoon album: The Tallis Scholars Sing Flemish Masters. The Tallis Scholars zijn fenomenaal, en brengen de Missa De Apostolis van Heinrich Isaac, Missa Au Travail Suis van Johannes Ockeghem, Missa Osculetur Me van Orlandus Lassus, Missa Praeter Rerum Seriem van Cipriano De Rore en Missa Et Ecce Terrae Motus van Antoine Brumel. Dit dubbelalbum, verschenen op het label Gimell met op en in het hoesje portretten van Tommaso Portinari en zijn gade door Hans Memling, is een aanrader! Luister maar: http://www.youtube.com/watch?v=v5OhIKZ4Wbo

zaterdag 24 april 2010

Schelden als kunst


Amuseer me kostelijk met de scheldwoorden van Kapitein Haddock, de vriend van Kuifje. Het arsenaal waaruit Archibald (die komt in alle albums slechts één keer voor maar het ís zijn voornaam) is ronduit indrukwekkend. Wat te denken van Balkan-hork, basbazuin, in egelvet gebraden kolokwint, Alpiene kropdrager of polygraaf? Ze staan allemaal keurig opgelijst in Albert Algouds Duizend bommen en granaten - Beknopt scheldwoordenboek van Haddock. Vond daar onlangs ook de Franstalige versie, Le petit Haddock illustré van. Aardig om te vergelijken. In de veertiger jaren was het nog verdacht om geen vlees te eten, vermits Haddock ook vegetariër als scheldwoord bezigt. Zwamneus is in het Frans bougre d'olibrius, overgehaalde zandvlooien tchouck-tchouck-nougat en sokkenlopers va-nu-pieds. Héérlijke boekjes!

vrijdag 23 april 2010

Lang onder water


Zeehonden kunnen heel erg lang onder water blijven zonder adem te halen. Dat staat netjes vermeld op een bordje voor hun bassin. Die boodschap werd daar aangebracht omdat veel mensen verzorgers kwamen waarschuwen omdat ze bang waren dat een van de dieren dood was....

donderdag 22 april 2010

Abracadabra


Er wordt dikwijls gemopperd op Arabische opschriften op winkels, maar - ik wees er eerder al op - je hoort hier in Antwerpen nou nooit eens iemand opmerken dat er voor ons westerlingen ook onbegrijpelijke boodschappen staan op joodse winkels en instellingen. Zo hangt op een school in aanbouw aan de Plantin-Moretuslei deze mededeling. Wat staat daar? De voertaal in Antwerpen is Néderlands....Als Arabieren zich organiseren in een partij als de AEL wordt er moord en brand geschreeuwd, maar waarom vindt iedereen het normaal dat joden eigen bewakers bij hun scholen hebben staan? Als dat al nodig is, is dat dan geen taak voor de politie? Zo vind ik het ook merkwaardig dat de Hatzole wordt gedoogd. Dat is de eigen joodse hulpdienst. Orthodoxe joden weigeren namelijk geholpen te worden door goj ambulanciers, brandweerlieden en dokters....Je vraagt je af: zou de Hatzole een niet-joods slachtoffer de helpende hand toesteken?

woensdag 21 april 2010

Uit de kast (12)


Daar sta ik weer met de ogen toe voor mijn poëziekast om er voor deze rubriek op goed geluk een bundel uit te halen. Deze keer komt daar Spertijd van Albert Hagenaars uit. Een willekeurige bladering brengt me op bladzijde 50, bij Montreuil (Voor mijn vader):

Door de mortel van Montreuil loop ik
een verlaten zondag uit, in de klanken
van een bekende opera denkend aan jou
en je drang naar zee, verre landen.

De versie van thuis, door jou zacht mee-
gezongen, overstemt die van hier, schallend
uit schrale kozijnen. En nog verder vouw
ik je vleugels in me open: duizelend

aan de kust van Parijs, op een viaduct
over de Périphérique, schommel ik weer
in de loverrijke hof, jij duwend in de diepte,
ik een al hoogtevrees boven de barakken

vol honger van Zuffenhausen en Fellbach,
en hoger nog, tot tussen de zeemeeuwen
van onze geboortestad, krijsend om het witst.
Heimwee, in zwarte zwermen, snerpende aria's.