Hoewel ik Japanners hoogacht vind ik hen wat zeker één aspect betreft verwerpelijk: de barbaarse walvisjacht. Je bent dan geneigd om alle Aziaten op dat vlak weerzinwekkend te vinden (Chinezen eten zowat álles wat loopt, vliegt en zwemt), maar hier is dan een aangename constatering: in elk geval de Vietnamezen zijn een sympathieke uitzondering. Las dat Vietnamese vissers in een dorp in het zuiden van het land een walvis met alle egards hebben begraven. Walvissen zijn voor Vietnamezen heilige dieren, en ze worden dan ook aangesproken met de titel ngai, die ook wordt gebruikt voor koningen en keizers. Telkens als een walvis, dood of levend, aanspoelt, denken plaatselijke vissers dat het dier geluk en veiligheid brengt. Het zestien meter lange dier, dat op zo'n veertig kilometer van de kust dood werd aangetroffen, werd door tien vissersboten op het land gesleept om begraven te worden. Daarbij waren tienduizend mensen aanwezig, die wierook brandden. Op de plek waar de walvis een laatste rustplaats kreeg willen de vissers een tempel bouwen. Braaf volk!