In memoriam Erik Heyman (1960-2010)

Ons is een talentvol dichter en aimabel man ontvallen. Gisteren overleed Erik Heyman, uit Roosdaal, in een Brussels ziekenhuis. Enige tijd geleden werd bij hem een hersentumor geconstateerd. Hij mocht slechts 49 worden. Heyman werkte in de jaren tachtig van de vorige eeuw - met onder meer Frank Pollet - mee aan het literaire tijdschrift Quarant-Dash. Erik Heyman, die van beroep kernfysicus was, debuteerde bij de poëziestichting Vers met de bundel Neergeschreven. Hij laat ook IJstijd (Uitgeverij WEL, 1984), Dagmaat (De Arbeiderspers, 1994) en Mantis (Poëziecentrum, 2006) na. Uit die laatste bundel als eerbetoon Memoriam. Rust in vrede, Erik.

Er is een man in mij gevlucht
omdat ik hem niet langer aan kon
kijken. Hij haalde adem, greep
naar lucht en naar de kleine zon

omdat hij wel de winter door
wou brengen. Maar met zijn huis van
wind dat aan het waaien zelfs geen
weerstand bood, groef hij zich in en

zocht het kind op dat hij toen nog
had geloofd. Wij raken aan dit
doodgaan niet gewend en waren

nooit zo ver geweest - ik had hem
onderdak beloofd. Wie weet dat
hij nog ooit in mij geneest.