Soms weet je iets gelijk zeker. Dat je ergens zou kunnen wonen bijvoorbeeld. Had dat al jong bij Antwerpen, waar ik nu al lang effectief gevestigd ben. Maar verder bij niet zo veel plaatsen. Bij München (waar ik me onmiddellijk als een vis in het water voelde). En, dat voelden we allebei, bij Bologna. Niet zo groot als Antwerpen, maar toch een forse stad. Ze ligt aan de voet van de Apennijnen, aan de Reno. Denk er weer aan naar aanleiding van de film Il papà di Giovanna, die zich hier afspeelt. In Bologna is het een half jaar warm, en een half jaar koud (waarbij er opvallend vaak sneeuw valt). Vandaar het grote aantal arcades. Zo blijf je des zomers koel, en in de winter droog. Er zijn niet minder dan véértig kilometer arcaden. De stad dateert al van 510 voor Christus, toen de Etrusken haar Felsina doopten.