Soms maak ik stoverij. Met mooie rundkarbonaden, ajuin, laurierblaadjes, brood met mosterd, zwarte chocolade en....oud bruin. Dan moet ik altijd aan hem denken. Mijn aller-, allereerste kennismaking met bier is namelijk onlosmakelijk aan hem verbonden. Ik mocht na de mis wel eens met hem mee naar café Het Markiezenhof. waar hij geregeld heen kuierde om een potje te biljarten. Toen hij eens op zijn beurt moest wachten kwam hij eventjes bij me aan tafel zitten met een limonadeglaasje dat hij aan de toog bij die goeie ouwe waard Cees van Nijnatten had gehaald, deed er wat suker in en vulde het met oud bruin. Ik was een jaar of tien en vond het geweldig. Die geur. Die smaak. Als ik er dan mee kook moet ik immer aan mijn opa denken. De foto hierboven is een bijzondere, want ik mocht voor deze gelegenheid zíjn pet op. En normaliter mocht een ander daar niet eens naar wíjzen….Hij is tachtig geworden.