Grensgevallen

Grenssteden, grenssteden en samenvloeiingen. Daar heb ik iets mee. Putte, Dinxperlo, het drielandenpunt. Ik ben weer eens op een aantal grensplaatsen gedoken: Menen, Wervik en Komen. Die liggen keurig aan de spoorlijn Kortrijk-Poperinge. Dat wist ik wel, was er al regelmatig gepasseerd maar nu had ik op Google Earth gezien hoe dicht ze bij de grens lagen. In alle drie de stadjes uitgestapt, en naar het buurland gelopen en (na een grondige verkenning) weer terug. Komen en Comines zijn overwegend Franstalig maar je kunt in beide plaatsen met Nederlands terecht, tussen Wervik en Wervicq-Sud is de taalgrens scherper (hoewel er in beide gevallen slechts een brug tussen beide kernen ligt). Tussen Menen en Halluin hoor en zie je beide talen geleidelijk aan in elkaar over gaan langs de Rijselstraat en Rue de Lille.