Deze keer plukte mijn niet door de blik gestuurde hand Bergkristal van Pol Le Roy uit de poëziekast. Deze bundel verscheen in 1976 bij Uitgeverij De Roerdomp in Antwerpen. Bergkristal bevat werk dat Le Roy (1905-1983) tussen 1972 en 1975 aan het papier toevertrouwde. Ik sla het boek op een willekeurige bladzijde open, en op pagina 149 lees ik het gedicht Passant:
zijn blik draagt
ongestilde storm
godverlaten licht
op netelvelden en verschroeide aarde
ergens faalt het bloed
een starend meisjeslijk
bepaalt het landschap
holle weg
in een krankzinnige bocht
de man verzwindt
zijn blik draagt
ongestilde storm
godverlaten licht
op netelvelden en verschroeide aarde
ergens faalt het bloed
een starend meisjeslijk
bepaalt het landschap
holle weg
in een krankzinnige bocht
de man verzwindt