“Mijn hart prijst hoog de Heer. Van vreugde juicht mijn geest om God, mijn redder, daar Hij welwillend neerzag op de kleinheid zijner dienstmaagd. En ziet, vanaf heden prijst elk geslacht mij zalig omdat Hij die machtig is aan mij zijn wonderwerken deed, en heilig is zijn naam. Barmhartig is Hij, van geslacht tot geslacht voor hen die Hem vrezen. Hij toont de kracht van zijn arm; slaat trotsen van hart uiteen. Heersers ontneemt Hij hun troon, maar Hij verheft de geringen. Die hongeren overlaadt Hij met gaven, en rijken zendt Hij heen met lege handen.” Mijn moeder en oma vonden het práchtig wanneer ik het Magnificat uit mijn hoofd declameerde. Ik deed dat met een zekere regelmaat toen ik nog een jongetje was, en pas misdienaar. Zo’n tekst blijft heel lang in je systeem zitten. Zoals sommige plaatjes dat ook doen. In dezelfde periode spelde ik de Heilige Schrift meermaals uit. Die is van Bertie Bevers, staat er in het handschrift van mijn vader zaliger nagedachtenis in. En: Ter herinnering aan je Eerste H. Communie van ma en pa. De kinderbijbel, die ik nog immer in de kast heb, werd geïllustreerd door Piet Worm (die Geertje zich vooral kan herinneren van De drie paardjes: Witje, Zwartje en Bruintje), die vaak goud als steunkleur gebruikte. Als ik nu door de bijbel dwaal, zie ik bij veel fragmenten nóg Worms plaatje verschijnen….