Soms voel ik me echt oud. Zag een pak carbonpapier. Kon me daarvan de geur ineens haarfijn voor de neus halen. Ik vroeg me ineens af hoe ik eigenlijk al die jaren zonder computer heb gekund. Schrijven is heerlijk op een tekstverwerker! Carbonpapier om een doorslag te krijgen? Ha, we draaien gewoon een extra exemplaar uit. "Wat is dat voor een ding?" vroeg een neefje me ooit, toen hij een foto zag waarop ik aan een draagbare typemachine zit. Jaren en jaren heb ik getikt. Hoe twintigste eeuws....Een vel indraaien. Potje correctielak bij de hand, want je wist maar nooit. En nu is er een generatie voor wie een schrijfmachine antiek is. Zoals de telefoon met draaischijf, de televisie zonder afstandsbediening, de kachel en de kolenkit....