Van Sanne De Wolf zijn er fijnzinnige beeldjes. Ook Agnes Nagygyörgy werkt ruimtelijk. In de wijnkelder stelt ze Klein zieltje tentoon, een mooi reeksje dat me wat aan het werk van Ron Scherpenisse doet denken. Haar Smeek-hond/man brandt zich ook op je netvlies. Sterke, en goed afgedrukte, foto's zijn er van Sven Lambin en Franklin Van Hees. Voorts is er werk van de door mij zeer gewaardeerde kunstenaar Bert Timmermans. Terrain vague. 3 strategies of reconstruction bijvoorbeeld. En Uber dem Narbengelände, een drieluik dat op het begeleidende kaartje merkwaardigerwijze als een diptiek wordt omschreven. Probeert men hier te controleren of de beschouwers wel bij de les zijn? Dit werk van Timmermans kende ik al. Ik zag 's mans werk eerder in Tramways Anversois en Galerie Zuid. Zo ook Act without words. Nieuw is hier het fascinerend achtluik 2 Gramm Licht. Die schwere Leidenszeit beginnt nun abermals. Een wezenlijk boeiende uitstalling, zonder zwakke plekken. Met panache. Niet alles is incontestabel, niet alles is onvergetelijk maar alles is wel gemaakt met de bedoeling incontestabel en onvergetelijk te zijn en dat voel en zie je aan deze expositie af. Tentoonstellingen als deze moesten er meer zijn.

1 huis / 3 weekends / 10 kunstenaars (Cel Crabeels, Jess De Gruyter, Sanne De Wolf, Sven Lambin, Agnes Nagygyörgy, Philippe Robeyns, Bert Timmermans, Franklin Van Hees, Toon Van Ishoven en Filip Van Kerckhoven) - Kardinaal Mercierlei 44, Antwerpen - 30 en 31 mei en 13 en 14 juni van 14.00 tot 18.o00 uur