Een geslaagde groepstentoonstelling

Aan de Kardinaal Mercierlei 44 in Antwerpen in een fraaie burgerwoning de expositie 1 huis / 3 weekends / 10 kunstenaars bekeken. En die kan ik van ganser harte aanbevelen. Op de begane grond hangen zeer zwaar opgezette en sombertintige, qua sfeer aan het oeuvre van Anselm Kieffer herinnerende grote schilderijen van Filip Van Kerckhoven. Kleinschaliger en minder abstract werk is er van Cel Crabeels en Toon Van Ishoven. De vele kleine doeken van Philippe Robeyns zijn een lust voor het oog. Het plezier dat hij in schilderen heeft spat van werkelijk iedere streek af. Van Jess De Gruyter, behalve videast ook dichter, is het filmpje It was a boring conversation anyway te zien. Daarin komt - net als in de bundel met dezelfde titel - een fascinatie voor oorlogsgeweld naar voren. Het werk is gemaakt op de versie die Lee Lynch maakte van You're just too good to be true, en beklijft. De val van een man die met een nekschot wordt geëxecuteerd is huiveringwekkend ritmisch op maat van de muziek gesneden. Ook de beelden van een jachtvliegtuig dat wordt geraakt en neerstort zijn knap gemonteerd, juist op de regel Oh, pretty baby, Don't bring me down, I pray.