Joris Iven gebruikte het werk Hospitals als basis voor zijn Ziekenhuizen. Ook hij volgt Mafia's markante handschrift: 'Je borstel was grillig, als je wildste dans. Nu dans je weg van haar. / Blijf hier, zeg ik, zeg ik, nu je al sinds zo veel jaren bent weggegaan.' Na Stassaerts De dubbelzwerver volgt dan Tony Dean Mafia, het gedicht dat Willie Verhegghe schreef bij een foto van de betreurde kunstenaar. Ook bij hem is er dat sterk visuele aspect: 'Ik kniel voor je neer, Tony, en vraag je om me / - al was het maar gedurende één seconde - / in de ogen te kijken, / de blik weg van het witte zand. / En te praten over Indianen / en hun tranen.' (Mafia was de zoon van een Cherokee) Wim van Til (foto onder) beschrijft indringend Deze boomgaard: 'Deze bomvolle boom, deze schrik in de tuin, / deze gevlekte huid, haar gestreepte gelaat. / Zij is zo naakt, zo zonder onderkomen. / In een oogwenk is alles verdwenen, volbracht.' Dichteres Hannie Rouweler sluit de rij met De genesis van creatie (geschreven bij het doek The tearful eye of God), waarna Black Sun besluit met een beknopte biografie van Tony Mafia. Die mag tien jaar na zijn verscheiden vanuit de eeuwige jachtvelden neerzien op een liefdevol vervaardigd eerbetoon.