Het eerste nummer biedt poëzie van Juliana Spahr (uit het Engels vertaald door Bart De Block), een essay van Jan Balaban (uit het Tsjechisch vertaald door Edgar De Bruin), proza van debutant Jan Deuvaert en Xavier Roelens' visie op de bloemlezing Hotel New Flandres - 60 jaar Vlaamse poëzie 1945-2005. Olaf Risee tenslotte verwijt in De bries van ventilatoren Ilja Leonard Pfeijffer dat hij zelf verworden is tot het soort mandarijn waar hij zich tien jaar geleden nog zo fel tegen kantte: "Wie nooit zijn mening verandert, denkt niet na. Het cruciale punt in dezen is echter geloofwaardigheid. Bij Pfeijffer is het gegoochel met meningen een doel op zich. Het is een trucje om zichzelf een schijn van mysterie aan te meten, om net iets interessanter te lijken dan hij werkelijk is. Niet omdat hij daadwerkelijk twee keer over de kwestie heeft nagedacht. Achter de façade schuilt de leegte." In de aanloop naar de verkiezing van de Dichter des Vaderlands trok Pfeijffer de aandacht met een foto waarop hij voor zijn boekenkast bloot in de bank poseert. Risee persifleert die in deze eerste Kluger Hans met een knipoog: ook hij poseert naakt voor zijn boekenkast, maar dan niet met een slappe plasser zoals Ilja Leonard maar met een ferm gezwollen piemel. Ach ja....

www.klugerhans.net