De mogelijkheden van het internet zijn echt wel fantastisch. Ik schrijf regelmatig poëzie bij beeldende kunst. Die gedichten verschijnen dan wel in druk, maar het in kleur reproduceren van het werk dat de inspiratie opleverde is een ander paar mouwen. Dit blog biedt mij de gelegenheid daar iets aan te doen. Bij dezen Der anatom van Gabriel von Max. Dat schilderij maakte in de Neue Pinakothek (de Bayerische Staatsgemäldesammlungen) in München grote indruk op me:
Leven en dood
Zelfs als levenloos object van studie
is het lichaam op de tafel mooi,
stemmig nog als het meisje dat het was.
De anatoom voelt zich haast onbeleefd,
hij durft zijn hand niet verder nog
de wade van haar borst te laten glijden.
O, wat wendt zij hardnekkig haar blik af.
Verschenen in de bloemlezing Afglans - Gedichten 1972-1997, Uitgeverij WEL, Bergen op Zoom (ISBN 90 62 30 080 4)
Leven en dood
Zelfs als levenloos object van studie
is het lichaam op de tafel mooi,
stemmig nog als het meisje dat het was.
De anatoom voelt zich haast onbeleefd,
hij durft zijn hand niet verder nog
de wade van haar borst te laten glijden.
O, wat wendt zij hardnekkig haar blik af.
Verschenen in de bloemlezing Afglans - Gedichten 1972-1997, Uitgeverij WEL, Bergen op Zoom (ISBN 90 62 30 080 4)