Het heeft me altijd gefascineerd hoe consciëntieus verkeerskundigen paden, straten en wegen ontwerpen en hoe snel die, op de tekentafel toch zo logisch en mooi ogend, door de gebruikers ervan worden ontdaan van al te onhandige hoeken. Mensen maken graag zélf uit hoe ze fietsen en wandelen. Niet zozeer uit een filosofische overweging als Wege entstehe erst dadurch, indem man sie geht (Franz Kafka), maar uit een puur praktische: gerichter, korter, lekkerder, makkelijker. Hoe het ook zij: af en toe fotografeer ik dergelijke zelfgebaande paden, deze uitingen van burgerlijke ongehoorzaamheid. En dankzij de mogelijkheden van De Moderne Tijd is er nu ook de gelegenheid die op het internet te bewaren. Ik kreeg ter uitbreiding al paadjes uit Harderwijk (van Hans Mellendijk), Leeuwarden (van Coen Peppelenbos) en Maastricht (van Frans Budé). En daar gaan er nog heel veel bij komen. Naast mijn blogs met boodschappenlijstjes en verdwenen deuren en ramen is er nu dus nóg een blog met een werkelijk volkómen nutteloos edoch verslavend thema:
www.gebaandepaden.blogspot.com
www.gebaandepaden.blogspot.com