Obiak neemt er zijn tijd voor

Drie, zeven, elf, tien en áchttien jaar zaten er tussen respectievelijk Kontrasten, zijn debuut uit 1959, en Myriorama, Fazen, Suite, Landschap met klankbodem en zijn nieuwste bundel. En die heet Een eeuwig eind. De dichter Marcel Obiak neemt er zijn tijd voor. Maar het resultaat is de moeite waard. Ik schreef er Stappen door een plotselinge klaarte over: http://geletterdemens.blogspot.com/2008/12/een-eeuwig-einde-van-marcel-obiak.html