Nieuwe bundel Marcel Obiak op komst
Goed nieuws voor de liefhebbers, tot wie ik mijzelve reken: er is eindelijk weer eens een nieuwe dichtbundel op komst van Marcel Obiak. Eindelijk, omdat de vorige (Landschap met klankbodem) alweer achttien jaar oud is. Obiak, die in 1959 debuteerde met Kontrasten, doet volgende maand bij het Poëziecentrum Een eeuwig eind het licht zien. Fascinerend dichter. Interessant man tout court. Is ook beeldend kunstenaar. Ik sprak hem ooit uitgebreid, in zijn huis in Sint-Niklaas. Daar werd ook bijgaande foto genomen. In een oud nummer van Vers las ik een boeiend interview met hem, waaruit een citaat waarin ik me volledig kan vinden: “De hoogste normen van kunst en geestelijke arbeid zijn, volgens Cusanus, werken met een verwijzend karakter naar de volmaaktheid van God. En die stelling kleef ik aan. Daarin zit ook de trouw aan zichzelf verborgen, want zonder God is de mens niets. Men wordt niet componist, dichter of schilder door een willekeurig besluit. De kunstvorm stemt overeen met de aard van de persoonlijkheid en vice versa. Men is als kunstenaar geboren of niet. De geboren kunstenaar maakt kunst, de would-be artiest maakt naam.”