Dat de verte nabijer dan ooit was
Voor het eerst de Poëziezomer in Watou bezocht. Mooi gelegen dorpje daar aan de grens met Frankrijk, aan de Schreve. In de verte heuvels, uit de hemel regen. Lekker septemberweer, en met aangenaam gezelschap op pad. Het, aan Gerrit Kouwenaar ontleende, thema Dat de verte nabijer dan ooit was kon ik in de kunstwerken en poëzie niet altijd herkennen, maar allez: het geheel was interessant genoeg. Naar het werk van Panamarenko kijk ik immer gaarne. De jonge kunstenaar Thomas Lerooy maakte met Obelisk een mooi beeld. Ook de video Dwelling van Hiraki Sawa was boeiend. Het meest verfrissend vond ik de installatie waarbij bordjes waren opgehangen met de namen van Vlaamse plaatsen die op gem eindigen. Ik kende er heel wat, maar dat het er zóveel waren. Amaai….