Als rust vermolmt
Armand Van Assche was behalve poëziecriticus voor verschillende tijdschriften (waaronder Dietsche Warande & Belfort, Poëziekrant en Vlaanderen) zelf ook dichter. Zijn overzichtelijke oeuvre omvat De Chemie van de Dauw (Orion, 1973), Even boven het evenwicht (Orion, 1978), De zee is een orkest (Altiora/Gottmer, 1978), Cel (Danthe 1981), Haartjes op mijn arm (Altiora 1984) en Voorgevoel, dat in 1992 postuum bij het Poëziecentrum verscheen. 27 augustus 1990 overleed Armand Van Assche (op bijgaande foto van Paul van den Abeele uit 1973 vereeuwigd met zijn zoontje) totaal onverwacht, op een zomeravond in Waasmunster. Hij was slechts 50 jaar. Ter herinnering een gedicht uit Voorgevoel:

Als rust vermolmt, stelt hij

een overbodig gebaar, afval;
hij werpt een perzikpit weg, tussen de dichte klimop
niet zonder teerhartige bijgedachten.
Volgend jaar een scheut?
Hij zal het niet nagaan.

Hij ziet zijn zoon passeren als schaduw op glas.

Iemand roept
het avondmaal is klaar.