Synchroniciteit
Alles moet zijn zoals het is, want toeval bestaat niet. Maar soms krab je je toch achter de oren. Op weg van Nijvel naar Ukkel stapte ik uit in Braine-l’Alleud. Het was tijd om te lunchen. Aan een tafeltje bij het raam van taverne Les Drôles de Dames, in de schaduw van l’Eglise du Notre Dame, aanschouwde ik de drukte op de weekmarkt. De plaatselijke vogels kwetterden onrustig in de bomen door de lokkende bergen blozende krieken in de nabije kramen. Ik maakte er kennis met een smakelijk klein geitenkaasje, Rocamadour. Zag dat later op de markt, en nam er een paar mee naar huis. Slechts € 1,15 per stuk. En nu zie ik in mijn Postvak in groeten van Sieglinde, uit de Dordogne. Dat het er warm is. Dat de regimecrisis noodgedwongen via Het Nieuwsblad wordt gevolgd vanwege ‘geen deftige Vlaamse kranten verkrijgbaar’ en dat er een bezoek is gebracht aan een religieuze site (‘Heel erg de moeite... maar met meer dan 200 trappen ook niet van de poes. Vroeger deden boetelingen het op blote knieën.’). En hoe heet die religieuze site? Rocamadour! Tot voor kort nog nóóit van gehoord, en er nu op twee manieren mee geconfronteerd. Bizar….