Ik schreef aan het begin van deze eeuw Retour:

De klokken roepen als vanouds maar er zijn minder oren.
Verduiveld goed nog weet hij hoe de superplie over
het schoongeschoren jongenshalsje schoof. In kalm ritme

vol geloof ging de dag in deze kerk van Heilig Hart
van start als alle dagen. Naast de sacristie vertoeft zijn vingerafdruk
nog ergens op de knoppen voor het galmen. Medeplichtig.

Die jonge jaren raken meer en meer beduimeld,
maar tuimelen soms de draad van geheugen even
wichtig op. Dan proeft hij. Hoe vroeger een huis

waar hij nog wel eens langs kuiert thuis was,
langgeleden inzicht met hete huiver stolt
als ei in kokend water. Geen angst voor later.


Dit gedicht is verschenen in In de buurt van de wereld (Uitgeverij Kleinood & Grootzeer, Bergen op Zoom, 2002, ISBN 90 76644 23 3).
http://kleinood-en-grootzeer.com/index.html