Kippige dichters
Toen we elkaar leerden kennen (in 1973, da’s al 35 jaar geleden) had Frans Mink al een bril. Ik schafte me er pas later een aan. En nu verkeren we in een fase van ons leven dat het ding weer af mag. Kippige dichters. Met mijn bril op kan ik op honderden meters afstand zien of tram 12 of tram 24 er aan komt, maar als ik aan het beeldscherm zit of papieren lectuur consumeer gaat het optisch hulpmiddel af. Mijn ouwe vriend en ik raadpleegden gisteren gezamenlijk een menukaart en hop…daar gingen de brillen omhoog. Hetgeen me doet denken aan een van de gedichten die Frans in de vorige eeuw onder het pseudoniem De Enige schreef:
Mijn moeder
eet makreel
met haar
leesbril op.
Voor de graten.
Toen we elkaar leerden kennen (in 1973, da’s al 35 jaar geleden) had Frans Mink al een bril. Ik schafte me er pas later een aan. En nu verkeren we in een fase van ons leven dat het ding weer af mag. Kippige dichters. Met mijn bril op kan ik op honderden meters afstand zien of tram 12 of tram 24 er aan komt, maar als ik aan het beeldscherm zit of papieren lectuur consumeer gaat het optisch hulpmiddel af. Mijn ouwe vriend en ik raadpleegden gisteren gezamenlijk een menukaart en hop…daar gingen de brillen omhoog. Hetgeen me doet denken aan een van de gedichten die Frans in de vorige eeuw onder het pseudoniem De Enige schreef:
Mijn moeder
eet makreel
met haar
leesbril op.
Voor de graten.