Talig sporen
In dit drietalige land hebben ook de spoorwegen de zaken goed dichtgetimmerd. De NMBS draagt er zorg voor dat in de eentalige gebieden de aankondigingen uitsluitend gebeuren in de taal van het gebied (Nederlands in Vlaanderen, Frans in Wallonië, Duits in de Oostkantons). In het tweetalige Brussel moeten het Nederlands en Frans op gelijke basis worden gebruikt. In Brussel-Noord vinden de aankondigingen eerst in het Nederlands en dan in het Frans plaats, in Brussel-Zuid geldt het omgekeerde. En wat doen ze dan met Brussel-Centraal? Daar wordt er afgewisseld: in de pare jaren krijgt het Nederlands voorrang, in de onpare het Frans. Valt me nog mee dat er aan Franstalige kant nog niet geklaagd is dat daarmee Vlaanderen in het voordeel is omdat er langer Nederlands wordt gesproken vermits schrikkeljaren altijd paar zijn...