donderdag 10 april 2008

Oki en Doki op wacht
Zat ineens weer heel even in de eerste klas van de Pius X-school, waar juffrouw van Boesschoten ons leerde lezen. Wat is het internet toch een wonder: verviel al surfend in jeugdsentiment toen ik ergens Oki en Doki tegenkwam. Dat waren twee matroosjes, en de helden van het eerste boek dat ik zelf kon lezen: Oki en Doki op wacht. De auteur ervan, Henri Arnoldus uit Middelburg, overleed pas zes jaar geleden op 83-jarige leeftijd. Die was dus veertig toen hij mij ‘leerde’ lezen. Ook Pietje Puk was een creatie van hem. Kan me herinneren dat ik ter gelegenheid van mijn Eerste Heilige Communie behalve het Kuifje-avontuur De schat van Scharlaken Rackham ook Pietje Puk als boswachter kreeg. Van wie weet ik niet meer. Arnoldus verzon nog veel meer brave rooms-katholieke reeksjes als Tup en Joep (dat waren aapjes kan ik me herinneren), Pim en Pidoe, Tillie en Tiffie en Pim en Kim. Allemaal met tekeningen van Carol Voges, die zeven jaar terug de laatste adem uitblies op 76-jarige leeftijd. Via Wikipedia leer ik dat er van de boeken met Pietje Puk in Nederland en Vlaanderen niet minder dan 3,5 miljoen exemplaren werden verkocht! Dat boekje van Oki en Doki heb ik niet meer, maar die sensatie van voor het eerst zélf een boek te lezen nemen ze me nooit meer af.