Rokende en niet-rokende rokers
Zoekend door wat bestanden moet ik ineens denken aan de titel van de dichtbundel die Rutger Kopland zeven jaar geleden publiceerde: Over het verlangen naar een sigaret. Het is volgende maand reeds drié jaar geleden dat ik van de ene dag op de andere stopte met roken. Ik had al snel door dat ik nimmer een niet-roker zal worden, hooguit een niet-meer-rokende roker. Want soms, als ik bij lekker weer achter iemand kuier die een halve sigaret wegwerpt bijvoorbeeld, heb ik de neiging om in oude gewoontes te hervallen. Maar ik doe het niet. Ook nu heb ik weer rookdrift, nu ik langs een foto klik met een paar collega-auteurs. Op het moment dat de opname werd gemaakt, had ik het – evenmin als Noëlla Elpers en Peter Holvoet-Hanssen – in de gaten, maar wat stáán mijn jonge collega-dichters Stijn Vranken en Jess De Gruyter hier toch lekker te smoren…Ik rúik hun sjekkies bijna. En dan kom ik een paar foto’s verder nota bene mezelf tegen, op de Via Vittor Pisani in Milaan (op de achtergrond het station van de hoofdstad van Lombardije, op dat van Antwerpen na het mooiste ter wereld). Mét brandende sigaret tussen de lippen….En ineens moet ik me bedwingen om geen pakje sigaretten te gaan kopen….Maar ik doe het niét!