Kreken slikken buitentijds schor, onaantastbaar
in hun verre, verre eeuw. Water hapert tegen
de zachte dwang van schuivend zand, weerbots
van gebroken beloftes. De dag begin te kraken:
guste hoenders stuiven struiken in terwijl pelgrims

met verdofte tred naderen door nabije valleien
waar nergens een kaart van mag bestaan.