dinsdag 13 november 2007

Stanley Spencer geboren verteller
Stanley Spencer leerde ik kennen via de Ierse dichter Matthew Sweeney, die hem de belangrijkste moderne Britse kunstenaar vindt. Een mening die ik met hem deel. Zijn zelfportret uit 1936, hierbij afgebeeld, is een van de topstukken van de tentoonstelling British Vision. Elk schilderij van Spencer (1891-1959) is een aantrekkelijk mysterie. Je kunt er je eigen fantasie op los laten, of proberen de afbeelding in een interpretatie te kaderen. Het maakt niet uit: de schoonheid ervan blijft. Hij werkte dikwijls in reeksen (Christ Preaching At Cookham Regatta, Shipbuilding On The Clyde of The Resurrection), die als volkomen vanzelfsprekend als een geheel overkomen, maar waarvan de onderdelen afzonderlijk net zo spannend zijn. Zijn kleurgebruik is innemend, en zijn onderwerpkeuze telkens prikkelend. Het Museum voor Schone Kunsten in Gent heeft nu werkelijk representatieve topstukken uit ’s mans oeuvre in huis, als John Donne Arriving in Heaven (1911), The Crucifixion (1921), The Betrayal (1923), en Hilda, Unity And Dolls (1937). Fascinerend zijn er voorts de zelden te bewonderen studies in potlood en inkt zoals Study For Zacharias And Elizabeth (1913) en Elsie Chopping Wood In The Coal Cellar (1944). Stanley Spencer is een geboren verteller, waarvan je de verhalen nimmer zult ontraadselen.