Patrick Kavanagh veertig jaar dood
Veertig jaar geleden, midden in de Swinging Sixties, hield de Ierse dichter Patrick Kavanagh er mee op. Hij stierf op 30 november 1967. Kavanagh maakte naam met gedichten als The Great Hunger, On Raglan Road (vertolkt door onder meer Van Morrison en Sinéad O’Connor) en Lines Written On A Seat On The Grand Canal, Dublin. Langs die vaart is tegenwoordig een beeld van Patrick Kavanagh te zien.
Epic
I have lived in important places, times
When great events were decided, who owned
That half a rood of rock, a no-man’s land
Surrounded by our pitchfork-armed claims.
I heard the Duffys shouting ‘Damn your soul’
And old McCabe stripped to the waist, seen
Step the plot defying blue cast-steel –
‘Here is the march along these iron stones’.
That was the year of the Munich bother. Which
was more important? I inclined
To lose my faith in Ballyrush and Gortin
Till Homer’s ghost came whispering to my mind.
He said: I made the Illiad from such
A local row. Gods make their own importance.
(Collected Poems, Macgibbon and Kee, 1964)
Hetgeen ik omzette naar Epos:
Ik heb geleefd in belangrijke plaatsen, in tijden
Waarin over grote zaken werd beslist, zoals wie dan
Wel de eigenaar was van een halve roede steengrond,
Een niemandsland omgeven door onze met hooivorken
Bewapende claims. Ik hoorde de Duffys roepen ‘Vervloek uw ziel’
En zag de ouwe McCabe met ontbloot bovenlijf het lapje grond
Betreden terwijl hij het blauwgegoten staal trotseerde –
‘Hier langs deze ijzersteen loopt de grens’.
Dat was in het jaar van al dat gedoe in München. Wat
Was belangrijker? Ik stond op het punt
Mijn geloof in Ballyrush en Gortin te verliezen
Toen Homerus’ geest me iets in kwam fluisteren.
Hij zei: Ik schreef de Illias naar aanleiding van net zo’n
Burenruzie. Goden zorgen voor hun eigen gewichtigheid.
Veertig jaar geleden, midden in de Swinging Sixties, hield de Ierse dichter Patrick Kavanagh er mee op. Hij stierf op 30 november 1967. Kavanagh maakte naam met gedichten als The Great Hunger, On Raglan Road (vertolkt door onder meer Van Morrison en Sinéad O’Connor) en Lines Written On A Seat On The Grand Canal, Dublin. Langs die vaart is tegenwoordig een beeld van Patrick Kavanagh te zien.
Epic
I have lived in important places, times
When great events were decided, who owned
That half a rood of rock, a no-man’s land
Surrounded by our pitchfork-armed claims.
I heard the Duffys shouting ‘Damn your soul’
And old McCabe stripped to the waist, seen
Step the plot defying blue cast-steel –
‘Here is the march along these iron stones’.
That was the year of the Munich bother. Which
was more important? I inclined
To lose my faith in Ballyrush and Gortin
Till Homer’s ghost came whispering to my mind.
He said: I made the Illiad from such
A local row. Gods make their own importance.
(Collected Poems, Macgibbon and Kee, 1964)
Hetgeen ik omzette naar Epos:
Ik heb geleefd in belangrijke plaatsen, in tijden
Waarin over grote zaken werd beslist, zoals wie dan
Wel de eigenaar was van een halve roede steengrond,
Een niemandsland omgeven door onze met hooivorken
Bewapende claims. Ik hoorde de Duffys roepen ‘Vervloek uw ziel’
En zag de ouwe McCabe met ontbloot bovenlijf het lapje grond
Betreden terwijl hij het blauwgegoten staal trotseerde –
‘Hier langs deze ijzersteen loopt de grens’.
Dat was in het jaar van al dat gedoe in München. Wat
Was belangrijker? Ik stond op het punt
Mijn geloof in Ballyrush en Gortin te verliezen
Toen Homerus’ geest me iets in kwam fluisteren.
Hij zei: Ik schreef de Illias naar aanleiding van net zo’n
Burenruzie. Goden zorgen voor hun eigen gewichtigheid.