zondag 21 oktober 2007

De kunst van het oorlogvoeren
Het is dit jaar 175 jaar geleden dat Vom Krieg verscheen, de studie die de Pruisische generaal Karl von Clausewitz wijdde aan de oorlogvoering. Het boek veranderde de theorie daarvan radicaal. Toch vraag je je af of er in militaire kringen überhaupt wel gelézen wordt. Zo’n vier decennia na de publicatie van Vom Krieg mocht immers sir Douglas Haig nog met de zegen van Londen zijn naam in de geschiedenisboeken kerven als de slechtste maarschalk aller tijden. En zie eens hoe het machtigste leger ter wereld (jaren na de Mission Accomplished-reclamespot) het land tussen Eufraat en Tigris maar niet in bedwang kan houden. Misschien hadden de Engelsen en Amerikanen er verstandig aan gedaan De kunst van het oorlogvoeren van Sun Tzu te bestuderen. Daarvan is nu een nieuwe, mooi geïllustreerde, editie uit die werd geredigeerd door Samuel B. Griffith (Librero, ISBN-13 978 90 5764 753 6). Sun Tzu was een Chinees veldheer in de 4de eeuw voor Christus. Hij won talloze veldslagen, en bedacht tactieken die eeuwenlang werden aangewend. Het boek staat vol prikkelende theses. “Al wordt mijn vijand beschermd door hoge muren en diepe grachten, als ik wil vechten kan hij niet anders dan de strijd met mij aangaan, want ik val aan wat hij moet redden,” is er zo een. Is ook nu nog waar: “Weten hoe je moet overwinnen hoeft niet te betekenen dat je ook overwint.” Ook “Als u veldslagen wint en uw doeleinden bereikt maar deze prestaties niet weet te benutten, is dat rampspoedig en ‘verspillend oponthoud’”, vertrouwde hij dik 2400 jaar geleden aan het perkament toe. Het klinkt nog hoogst actueel.