Smaakverval in Zwijndrecht
Hoe weinig gevoel voor smaak kun je hebben? Wanneer je vanuit Gent met de trein Antwerpen nadert is de laatste nederzetting die je passeert Zwijndrecht. Vanuit de trein zag je daar aan de Statiestraat, eigenlijk een plein, altijd een mooie taverne met de ronkende én lokkende naam Locarno liggen. Ik heb ooit overwogen de omnibus naar Zwijndrecht te pakken alleen om er eens een pint te gaan bestellen in Locarno. Dat gaat er niet meer van komen. Met een aan zekerheid grenzende waarschijnlijkheid heeft de zaak een nieuwe eigenaar. Die natuurlijk onmiddellijk zijn stempel wilde drukken op het Zwijndrechtse uitgaansleven. Hoe kun je dat, dacht hij in zijn onwetendheid, beter doen dan door van naam te veranderen? Er is niets verleidelijks meer aan de taverne. Die heet nu helaas geen Locarno meer maar… Borrelbabbel. Bah, driewerf bah!
Hoe weinig gevoel voor smaak kun je hebben? Wanneer je vanuit Gent met de trein Antwerpen nadert is de laatste nederzetting die je passeert Zwijndrecht. Vanuit de trein zag je daar aan de Statiestraat, eigenlijk een plein, altijd een mooie taverne met de ronkende én lokkende naam Locarno liggen. Ik heb ooit overwogen de omnibus naar Zwijndrecht te pakken alleen om er eens een pint te gaan bestellen in Locarno. Dat gaat er niet meer van komen. Met een aan zekerheid grenzende waarschijnlijkheid heeft de zaak een nieuwe eigenaar. Die natuurlijk onmiddellijk zijn stempel wilde drukken op het Zwijndrechtse uitgaansleven. Hoe kun je dat, dacht hij in zijn onwetendheid, beter doen dan door van naam te veranderen? Er is niets verleidelijks meer aan de taverne. Die heet nu helaas geen Locarno meer maar… Borrelbabbel. Bah, driewerf bah!