Geslaagde stadsvernieuwing achter Gentse Zebrastraat
Je hebt zo van die nieuwbouwwijken waaraan je bij oplevering al kunt zien dat de toekomstige bewoners er niet anders dan alleen maar doodongelukkig kunnen worden. De eenvormigheid van de huizen, de rechtlijnigheid van het stratenplan, de angstwekkende aangeharktheid van de voortuintjes, de dreigende woonerfjes nodigen niet tot welbevinden uit. Neem bijvoorbeeld zo’n Reeshof, het vinexgedrocht waarmee de weilanden tussen Rijen en Tilburg-West werden volgesmeten. Te gruwelijk voor woorden. Maar je hébt nieuwbouw waarover wél is nagedacht door lieden met meer dan winstbejag in het hart. En veelal vind je die in België, waar architecten buiten de gebaande paden durven te lopen. Zo’n Zebrastraat in Gent is toch een aangename verrassing: achter een cultureel centrum is een ovalen plein opgetrokken met appartementen rondom. De ramen bieden zicht op vrijwel alle andere vensters, en de binnenplaats wordt verfrist door een eveneens ovalen vijver. Echt een zeer geslaagd stadsvernieuwingsproject dat welhaast organisch in een ouder stadsdeel is ingeplant. Je ziét dat het nieuw is, maar qua beleving lijkt ’t alsof het er al een eeuw is. En dat geldt ook voor de reusachtige spijker die op de binnenplaats in het water staat met de vanzelfsprekendheid van een mangrove.
Je hebt zo van die nieuwbouwwijken waaraan je bij oplevering al kunt zien dat de toekomstige bewoners er niet anders dan alleen maar doodongelukkig kunnen worden. De eenvormigheid van de huizen, de rechtlijnigheid van het stratenplan, de angstwekkende aangeharktheid van de voortuintjes, de dreigende woonerfjes nodigen niet tot welbevinden uit. Neem bijvoorbeeld zo’n Reeshof, het vinexgedrocht waarmee de weilanden tussen Rijen en Tilburg-West werden volgesmeten. Te gruwelijk voor woorden. Maar je hébt nieuwbouw waarover wél is nagedacht door lieden met meer dan winstbejag in het hart. En veelal vind je die in België, waar architecten buiten de gebaande paden durven te lopen. Zo’n Zebrastraat in Gent is toch een aangename verrassing: achter een cultureel centrum is een ovalen plein opgetrokken met appartementen rondom. De ramen bieden zicht op vrijwel alle andere vensters, en de binnenplaats wordt verfrist door een eveneens ovalen vijver. Echt een zeer geslaagd stadsvernieuwingsproject dat welhaast organisch in een ouder stadsdeel is ingeplant. Je ziét dat het nieuw is, maar qua beleving lijkt ’t alsof het er al een eeuw is. En dat geldt ook voor de reusachtige spijker die op de binnenplaats in het water staat met de vanzelfsprekendheid van een mangrove.