Een succesvol dichter (in elk geval qua verkoop)
Ogden Nash (1902-1971) was een Amerikaans dichter, die in dezelfde disciplines werkzaam was als die waarin in onze contreien onder meer Drs. P, John O’Mill en Kees Stip naam maakten. Werk dat in het Perplexicon thuishoort, kortom. Hij schreef klassiekertjes als
The Camel has a single hump,
The dromedary two,
Or else the other way around,
I'm never sure - are you?
Hij reisde niet per vliegtuig, maar per trein omdat die een aangenaam tempo aanhoudt. Als rijbewijsloze en principieel niet-vlieger herken ik die voorkeur. Het ergerde hem wanneer de trein ineens volstroomde omdat er vluchten waren afgelast, dan kreeg hij ineens te maken met een ander soort volk zoals blijkt uit The Unwinged Ones:
[…]
Sometimes on the train I’m surrounded
By people whose planes have been grounded.
That’s the only trouble with trains;
When it fogs, when it smogs, when it rains,
You get people from planes.
Noteer dit al bladerend in The Pocket Book of Ogden Nash, waarvan de eerste druk verscheen in november 1954, de maand én het jaar waarin ik het levenslicht zag. Het was de opgefriste versie van Ogden Nash Pocket Book, in februari 1944 voor het eerst op de markt gekomen. Natuurlijk is er voor dit soort poëzie meer belangstelling dan voor ernstige, en allicht is de Engelstalige wereld een groter afzetgebied dan de Nederlandstalige maar toch, tóch heb ik het idee dat er vroeger meer poëzie werd gelezen. In elk geval werd ze meer verkocht, want in het decennium dat aan mijn geboorte voorafging werden er middels negen drukken van deze pocketuitgave van het werk van Ogden Nash niet minder dan…765.000 exemplaren verkocht!
Ogden Nash (1902-1971) was een Amerikaans dichter, die in dezelfde disciplines werkzaam was als die waarin in onze contreien onder meer Drs. P, John O’Mill en Kees Stip naam maakten. Werk dat in het Perplexicon thuishoort, kortom. Hij schreef klassiekertjes als
The Camel has a single hump,
The dromedary two,
Or else the other way around,
I'm never sure - are you?
Hij reisde niet per vliegtuig, maar per trein omdat die een aangenaam tempo aanhoudt. Als rijbewijsloze en principieel niet-vlieger herken ik die voorkeur. Het ergerde hem wanneer de trein ineens volstroomde omdat er vluchten waren afgelast, dan kreeg hij ineens te maken met een ander soort volk zoals blijkt uit The Unwinged Ones:
[…]
Sometimes on the train I’m surrounded
By people whose planes have been grounded.
That’s the only trouble with trains;
When it fogs, when it smogs, when it rains,
You get people from planes.
Noteer dit al bladerend in The Pocket Book of Ogden Nash, waarvan de eerste druk verscheen in november 1954, de maand én het jaar waarin ik het levenslicht zag. Het was de opgefriste versie van Ogden Nash Pocket Book, in februari 1944 voor het eerst op de markt gekomen. Natuurlijk is er voor dit soort poëzie meer belangstelling dan voor ernstige, en allicht is de Engelstalige wereld een groter afzetgebied dan de Nederlandstalige maar toch, tóch heb ik het idee dat er vroeger meer poëzie werd gelezen. In elk geval werd ze meer verkocht, want in het decennium dat aan mijn geboorte voorafging werden er middels negen drukken van deze pocketuitgave van het werk van Ogden Nash niet minder dan…765.000 exemplaren verkocht!