Discantus zeer de moeite waard
Gisteren is het Festival van Vlaanderen - Antwerpen - 2007 op gang getrokken. Laus Polyphoniae 2007: La Polyphonie Française is deze keer het Leitmotiv. Gistermiddag om twaalf uur zaten we in de kapel van Het Elzenveld voor het concert van Discantus. Dat bracht Angeli super ethera – Een- en meerstemmige muziek uit het middeleeuwse Frankrijk. Die ondertitel is misleidend omdat Frankrijk zoals wij dat nu kennen in de periode waaruit de muziek stamt nog niet bestond. Het hertogdom Francië besloeg omstreeks het jaar 1000 immers niet veel meer dan een kerngebied rondom de Seine. Laat onverlet dat het ensemble onder leiding van Brigitte Lesne angeliek klonk. Geertje en ik (en ongetwijfeld nog veel meer van de aanwezigen) kregen tranen in de ogen toen de klokjes bij het Alleluia, Iacobe sanctissime wonderlijk fraai harmonieerden. De kapel heeft een erg goede akoestiek, al is ze niet immuun voor geluid van buitenaf: tijdens Modulizet concio, festivali gaudio, orta prole mira! (‘Het samengetroepte volk geeft de maat aan, in vreugde omwille van het festival, zie toch wat een wonderlijke kroost!’) hoorden we de politiehelikopter over komen. Discantus was beslist de moeite waard, en klinkt nu uit de cd-speler.
Gisteren is het Festival van Vlaanderen - Antwerpen - 2007 op gang getrokken. Laus Polyphoniae 2007: La Polyphonie Française is deze keer het Leitmotiv. Gistermiddag om twaalf uur zaten we in de kapel van Het Elzenveld voor het concert van Discantus. Dat bracht Angeli super ethera – Een- en meerstemmige muziek uit het middeleeuwse Frankrijk. Die ondertitel is misleidend omdat Frankrijk zoals wij dat nu kennen in de periode waaruit de muziek stamt nog niet bestond. Het hertogdom Francië besloeg omstreeks het jaar 1000 immers niet veel meer dan een kerngebied rondom de Seine. Laat onverlet dat het ensemble onder leiding van Brigitte Lesne angeliek klonk. Geertje en ik (en ongetwijfeld nog veel meer van de aanwezigen) kregen tranen in de ogen toen de klokjes bij het Alleluia, Iacobe sanctissime wonderlijk fraai harmonieerden. De kapel heeft een erg goede akoestiek, al is ze niet immuun voor geluid van buitenaf: tijdens Modulizet concio, festivali gaudio, orta prole mira! (‘Het samengetroepte volk geeft de maat aan, in vreugde omwille van het festival, zie toch wat een wonderlijke kroost!’) hoorden we de politiehelikopter over komen. Discantus was beslist de moeite waard, en klinkt nu uit de cd-speler.