En hopla, ineens zit ik midden in een trip down Memory Lane: deze foto werpt me terug naar het begin van de jaren zeventig van de vorige eeuw. Toen ik nog lang haar had, en mijn muziek op vinyl kocht. Dit is de platenkelder van Van Vliet op de Bosstraat in mijn geboortestad Bergen op Zoom. Dat meisje links draaide daar de boel. Ze heet Marianne. Rechts, net niet op de foto, bevonden zich twee luistercabines. Daar heb ik heel wat langspeelplaten beluisterd. Veel kocht ik er niet, want dat liet mijn budget niet toe maar ik mocht van Marianne luisteren naar wat ik wilde want ik schreef er wel eens over in de schoolkrant. Zou ik best eens terug willen lezen, maar ja: vergleden in de Mist der Tijden. Schieten me zomaar te binnen: If I Could Only Remember My Name (die me zwaar tegenviel, al bij eerste beluistering) van David Crosby, After The Goldrush van Neil Young (die ik dan weer onmiddellijk aan het hart drukte) en The Hangman's Beautiful Daughter van The Incredible String Band en de titelloze langspeelplaat van It's A Beautiful Day, met daarop het fascinerende White Bird. De foto dateert uit 1973. Goh, da's al zévenendertig jaar geleden....
