Met een zekere regelmaat ga ik met de ogen toe voor de poëziecollectie staan. Om er 'blind' een bundel uit te pakken, en daaruit 'blind' een gedicht te kiezen. Ditmaal kwam Père Lachaise - Schoonselhof, een confrontatie van Rudy Witse de kast uit. Dit met sfeervolle foto's van Michel Wuyts geïllustreerde boek (Uitgeverij Pandora, Antwerpen, 2005, ISBN 90 5325 270 3) heeft op bladzijde 29 het gedicht schoonselhof [introïtus] staan:
lange, nauwkeurig haakse wegen
die doden niet lopen moeten, enkel levenden.
door weer en geen weer.
zij leiden, die wegen, het is geweten,
naar ergens waar ergens
nergens wordt.
waar vroeger schor kakelende kippen scharrelden en
wroetende varkens vadsig vuil liepen te zijn
zoals het zwijnen past. waar kirrende edellieden
kwalijke daden stelden met gespeelde maagden:
daar zwijgt alles nu van lust of last.
behalve voor wie heel goed
luisteren wil. behalve voor wie verdomd goed
horen kan.
lange, nauwkeurig haakse wegen
die doden niet lopen moeten, enkel levenden.
door weer en geen weer.
zij leiden, die wegen, het is geweten,
naar ergens waar ergens
nergens wordt.
waar vroeger schor kakelende kippen scharrelden en
wroetende varkens vadsig vuil liepen te zijn
zoals het zwijnen past. waar kirrende edellieden
kwalijke daden stelden met gespeelde maagden:
daar zwijgt alles nu van lust of last.
behalve voor wie heel goed
luisteren wil. behalve voor wie verdomd goed
horen kan.
