Schone Waterman
Zojuist mijn vulpen gewassen. “Je vúlpen gewassen? Veel gekker moet het toch niet worden!” hoor ik u al denken. Welnu: gisteren ben ik gedurende gans de dag het hele huis aan het afschuimen geweest op zoek naar mijn geliefde mahoniehoutkleurige Waterman. Kon die ineens nérgens meer vinden. Ik wist zéker dat ik er eergisteravond nog mee geschreven had. Alle kastjes, laden, stapeltjes boeken en cd’s overhoop gehaald. Zelfs in broek- en jaszakken gevoeld van kostuums waarvan ik wist dat ik die eergisteren niet gedragen had. Nul resultaat. Noppes. Rien de tout. Nichts. Nada. Dan bij AVA aan de Brederodestraat maar een nieuwe gaan halen. Mijn model Waterman was er niet meer. Een Parker gekocht. En die is nú al reserve, want wát vond ik daarstraks in het grit toen ik de kattenbak aan het verschonen was? Juist, mijn vulpen! Die moet bij verversen daarvan uit mijn borstzak gegleden zijn. De poezen zullen wel gedacht hebben wat dat nou weer voor nut had, zo’n pen in hun bak….
Zojuist mijn vulpen gewassen. “Je vúlpen gewassen? Veel gekker moet het toch niet worden!” hoor ik u al denken. Welnu: gisteren ben ik gedurende gans de dag het hele huis aan het afschuimen geweest op zoek naar mijn geliefde mahoniehoutkleurige Waterman. Kon die ineens nérgens meer vinden. Ik wist zéker dat ik er eergisteravond nog mee geschreven had. Alle kastjes, laden, stapeltjes boeken en cd’s overhoop gehaald. Zelfs in broek- en jaszakken gevoeld van kostuums waarvan ik wist dat ik die eergisteren niet gedragen had. Nul resultaat. Noppes. Rien de tout. Nichts. Nada. Dan bij AVA aan de Brederodestraat maar een nieuwe gaan halen. Mijn model Waterman was er niet meer. Een Parker gekocht. En die is nú al reserve, want wát vond ik daarstraks in het grit toen ik de kattenbak aan het verschonen was? Juist, mijn vulpen! Die moet bij verversen daarvan uit mijn borstzak gegleden zijn. De poezen zullen wel gedacht hebben wat dat nou weer voor nut had, zo’n pen in hun bak….
