Het eerste jaarverslag van de Kruidtuin
Het allereerste nummer van het Verslag over de werkzaamheden van de Stedelijke Kruidtuin Antwerpen rolde in april 1910 van de persen. Ik kreeg er een exemplaar van cadeau van Danny Braem. Leuk om door te bladeren. Ze zijn wat roestig, maar de bijna een eeuw oude nietjes houden de twintig bladzijden nog ferm bijeen. Ook 99 jaar geleden was de Kruidtuin hier om de hoek, in de volksmond beter gekend als de Botanieken ’Of, al gedurende centennia een hortus botanicus van niveau. Het werd dan ook wel tijd voor het instellen van een jaarverslag. De zaadcatalogus die in de winter 1909/1910 werd uitgegeven bevatte de opsomming van niet minder dan 655 beschikbare zaadsoorten, en werd verzonden aan kruidtuinen en universiteiten over de hele wereld. Er werd ook driftig uit besteld. Zo wilden de collegae uit Marseille 47 pakjes, die uit Turijn 18 en die uit Odessa 97. Maar er bloeiden iets later ook uit Antwerpen ‘afkomstige’ planten in Buenos Aires, Hokkaido, Saint Louis en Sydney. De relatie met Duitse botanici was bijzonder hartelijk getuige het overzichtje De tuin ontving in ruiling van de volgende Kruidtuinen: Dat waren er vijftien: 1 Deens, 1 Iers, 1 Nederlands, 1 Oostenrijks, 1 Zweeds, 2 Zwitsers en 8 (Berlijn, Braunschweig, Bremen, Hamburg, Karlsruhe Kaiserstrasse - die 30 pakjes zaden stuurde -, Karslruhe Linkenheimerstrasse - die er 75 westwaarts zond -, Marburg en München). Volgens mij maakten de samenstellers wel een fout, want volgens hen lag Salzburg in Duitschland. Nu was dat formeel inderdaad het geval van 1938 tot 1945, maar bij mijn weten voorheen nimmer. Ik kan me vergissen, maar speurwerk op internet en gewoon ouderwetsch in encyclopedie en Westermann’s Grosser Atlas zur Weltgeschichte levert niets op over een Duits Salzburg aan het begin van de vorige eeuw.
Het allereerste nummer van het Verslag over de werkzaamheden van de Stedelijke Kruidtuin Antwerpen rolde in april 1910 van de persen. Ik kreeg er een exemplaar van cadeau van Danny Braem. Leuk om door te bladeren. Ze zijn wat roestig, maar de bijna een eeuw oude nietjes houden de twintig bladzijden nog ferm bijeen. Ook 99 jaar geleden was de Kruidtuin hier om de hoek, in de volksmond beter gekend als de Botanieken ’Of, al gedurende centennia een hortus botanicus van niveau. Het werd dan ook wel tijd voor het instellen van een jaarverslag. De zaadcatalogus die in de winter 1909/1910 werd uitgegeven bevatte de opsomming van niet minder dan 655 beschikbare zaadsoorten, en werd verzonden aan kruidtuinen en universiteiten over de hele wereld. Er werd ook driftig uit besteld. Zo wilden de collegae uit Marseille 47 pakjes, die uit Turijn 18 en die uit Odessa 97. Maar er bloeiden iets later ook uit Antwerpen ‘afkomstige’ planten in Buenos Aires, Hokkaido, Saint Louis en Sydney. De relatie met Duitse botanici was bijzonder hartelijk getuige het overzichtje De tuin ontving in ruiling van de volgende Kruidtuinen: Dat waren er vijftien: 1 Deens, 1 Iers, 1 Nederlands, 1 Oostenrijks, 1 Zweeds, 2 Zwitsers en 8 (Berlijn, Braunschweig, Bremen, Hamburg, Karlsruhe Kaiserstrasse - die 30 pakjes zaden stuurde -, Karslruhe Linkenheimerstrasse - die er 75 westwaarts zond -, Marburg en München). Volgens mij maakten de samenstellers wel een fout, want volgens hen lag Salzburg in Duitschland. Nu was dat formeel inderdaad het geval van 1938 tot 1945, maar bij mijn weten voorheen nimmer. Ik kan me vergissen, maar speurwerk op internet en gewoon ouderwetsch in encyclopedie en Westermann’s Grosser Atlas zur Weltgeschichte levert niets op over een Duits Salzburg aan het begin van de vorige eeuw.
