Dunne boekjes 10 cent
Op rommelmarkten merk je de onderwaardering van poëzie al in de prijsstelling van de koopwaar. De inhoud doet niet terzake: dunne boekjes 10 cent, dikke boeken 1 euro. Klinkt door in de aperte volkomen onbekendheid met poëzie in zelfs een ‘kwaliteitskrant’ als De Standaard (hoofdredacteur Peter Vandermeersch werd onlangs uitgeroepen tot marketeer van het jaar!), die ach gut in de boekenbijlage De Standaard der Letteren zowaar weer eens een keer iets aan poëzie doet. Want er is een nieuwe bundel van Miriam Van hee, en van Miriam Van hee hebben ze zelfs op de cultuurredactie van De Standaard wel eens gehoord. En daarom mag ene Gretel van den Broek Van hee interviewen. Nergens geeft Van den Broek er blijk van enige kennis van poëzie te hebben. Het stuk heeft dan ook een hoog Flair-gehalte. Waarom Van hee niet zo bekend is? Waarom er zo weinig vrouwelijke dichters zijn? Waarom er geen hoofdletters in haar boek staan? Maar de fundamentele desinteresse voor het genre spat toch vooral af van de dommer dan domme slotvraag: “Mogen we van u nog proza verwachten?” Alsof poëzie een opmaat naar proza zou zijn, dichters nog geen complete schrijvers zouden wezen…. Stuitende lompheid!
Op rommelmarkten merk je de onderwaardering van poëzie al in de prijsstelling van de koopwaar. De inhoud doet niet terzake: dunne boekjes 10 cent, dikke boeken 1 euro. Klinkt door in de aperte volkomen onbekendheid met poëzie in zelfs een ‘kwaliteitskrant’ als De Standaard (hoofdredacteur Peter Vandermeersch werd onlangs uitgeroepen tot marketeer van het jaar!), die ach gut in de boekenbijlage De Standaard der Letteren zowaar weer eens een keer iets aan poëzie doet. Want er is een nieuwe bundel van Miriam Van hee, en van Miriam Van hee hebben ze zelfs op de cultuurredactie van De Standaard wel eens gehoord. En daarom mag ene Gretel van den Broek Van hee interviewen. Nergens geeft Van den Broek er blijk van enige kennis van poëzie te hebben. Het stuk heeft dan ook een hoog Flair-gehalte. Waarom Van hee niet zo bekend is? Waarom er zo weinig vrouwelijke dichters zijn? Waarom er geen hoofdletters in haar boek staan? Maar de fundamentele desinteresse voor het genre spat toch vooral af van de dommer dan domme slotvraag: “Mogen we van u nog proza verwachten?” Alsof poëzie een opmaat naar proza zou zijn, dichters nog geen complete schrijvers zouden wezen…. Stuitende lompheid!
